Heel klein

Vanmorgen kreeg ik een berichtje van Thea van Alle Hadoc. Ze hadden eergisteren een hond gevangen om te steriliseren, maar kreeg de melding dat die hond pups had.

Meteen is de hond weer terug gezet, maar niemand had de pups gezien.

Vanmorgen belde een mevrouw naar Thea om te vertellen dat ze de pups gevonden had.

Thea vroeg mij in het berichtje of ik plek had of plek wist. Mmm eigenlijk niet echt. Misschien konden we net als de wrakpups de mama op lokatie houden door haar daar te voeren en de pups te monitoren tot ze oud genoeg zijn om naar fosters te gaan.

Thea had geen idee hoeveel pups het er waren en waar ze precies lagen.

Vanmiddag ging de telefoon. Weer Thea. Ze was op lokatie. De pups waren nog heel klein, ze hadden de oogjes nog niet eens open en lagen in het gras langs een drukke weg. Dat was absoluut geen veilige plek. Nu liepen ze nog niet, maar zodra ze aan de wandel zouden gaan is het over en uit.

Wat nu? Alle hersencellen beginnen dan te kraken. Wel bij mij, niet bij mij. Wat komt en gaat er nog? Wie gaat op vakantie binnenkort enz. Hoe dan ook moest het gezin er weg.

Ik kwam er niet uit. Kom dan maar naar mij, ook al ga ik eind juli naar Nederland. Maar dat zien we dan wel weer. 

Ik ben het hok meteen in orde gaan maken voor de komst van de familie.

Het waren vier pups, twee zwarte en twee bruine. En een kleine mama.

Mama is behoorlijk onder de indruk van alles. Ze is in de hoek van het hok gaan liggen en heeft zich niet meer verplaatst.

Wij hebben de pups maar even aangelegd want die hadden honger.

Ze zijn nog heel klein. Ze passen op je hand.

We hebben later een dekentje onder de familie gelegd zodat de pups niet op de koude stenen liggen.

Mama gaat niet in de mand of de bench. Misschien later. Voor nu is het allemaal nog erg spannend.

Eind van de dag hadden we ook nog een leuke afsluiter. Noname is geadopteerd. Ze is met een bejaard stel mee. Die hadden hun 8 jaar oude reu mee voor wie ze een vriendin zochten. Desi was geliefd bij de oudere dame. Maar Desi is niet zo aan een lijn mee te nemen. Noname wel, die vindt alles goed. Noname wilde vooral heel veel aandacht. En bij oudere mensen zonder baan die veel thuis zijn krijgt ze dat wel. Noname is dan ook uiteindelijk mee gegaan. Ik hoop dat ze daar lekker veel geknuffeld zal gaan worden. Ze verdient het, net als onze nieuwe mama die nu nog even niks moet weten van knuffels.