En ook mama verlaat de kennel meer en langer. We halen de kleintjes nu al regelmatig op om ze vast te houden en gewend te laten worden aan mensen. Dat is geen straf hoor. Ze zijn zo verschrikkelijk schattig dat je eigenlijk elke vijf minuten wel even wilt gaan kijken.
En als ze dan moe zijn en willen slapen is het toch heerlijk als ze dat op je schoot doen.
Alles is nog zo zacht en teer. De voetzooltjes voelen nog als zijde, heel zacht en zonder verdikkingen.
De vacht is pluizig als teddybeertjes, wij zijn gewoon verliefd!
Helaas hebben we meer activiteiten op een dag. We hebben nog een uur verplicht met al de honden
binnen gezeten. Onze buren zijn aan het snoeien en een deel van een boom is in onze ruin beland. Nu willen ze die in stukken zagen en verwijderen. Ik wil dan de honden graag binnen hebben. Ze zijn namelijk niet zo secuur met het dichtdoen van de poort en ik ben als de dood dat alle honden er vandoor gaan. En als ze wil binnen blijven vind ik het ook geen prettig idee bij die kettingzaag.Verplicht opgehokt dus. Kan je zeggen, dat is best warm. En nog erger, met twee pups in huis ook echt niet praktisch. Ik was erg blij met mijn voorraad keukenrol.
Zoals het op z'n Curaçaose gaat kwamen de mannen uiteraard te laat en is het werk niet klaar.
Dat betekent morgen of overmorgen weer opgehokt zitten.
We zijn vanavond met z'n vieren sushi wezen eten. We hebben gevierd dat Maud voor haar rijbewijs geslaagd is en Erik zijn presentatie van zijn master opleiding heeft ingeleverd en nu dan klaar is. Wel nog even wachten op de uitslag, maar daar maak ik me niet zo'n zorgen om.
Het was fijn om zo is even met z'n vieren op pad te zijn. Erik is erg veel weg geweest. De momenten dat we er nu nog allemaal zijn moeten we het ervan nemen en dat doen we dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten