Mij lijkt het eigenlijk wel heerlijk. Die golven doen me denken aan mijn tijd bij de reddingsbrigade.
Bij een ruwe zee gingen we juist zwemmen. We doken dan onder de golven door.
Maar, ik heb respect voor de zee. Ik weet hoe sterk hij kan zijn. Hier durf ik dat toch maar niet aan.
In Nederland was ik bekend met de zee en zijn stromingen. Stromingen die veroorzaakt zijn door een orkaan is toch andere koek.
Droog was het vandaag wel. En dat was vooral fijn voor Maud. Die loopt nog steeds op krukken te hinkenpinken en dat is op glad wegdek niet fijn.
Maar nu was het droog en kon ze mee naar de braderie voor wat leuke koopjes. Dat zijn toch de typische dingen die je met dochters doet. Mannen en zonen zijn daar over het algemeen niet voor te porren. Maud heeft inmiddels definitief besloten volgende zomer terug naar Nederland te gaan om te studeren. Dat betekent geen dochter meer hier die mee gaat naar braderieën. Dat zal nog wel even slikken zijn. Nog maar even niet aan denken. We gaan gewoon over naar het goede nieuws van vandaag.
Er zijn vandaag twee adopties definitief rond gekomen. Salt, het pupje dat bij een andere foster met jonge kinderen zit, gaat naar Nederland. Ze is inmiddels aardig bijgedraaid en laat zich oppakken en aaien.
Ze mag naar een wat ouder stel die alle tijd voor haar hebben en haar met veel liefde verder zullen laten groeien. Letterlijk en figuurlijk.
En ook Sientje is al gereserveerd. Een gezin met jonge kinderen wilde graag een hond. Eigenlijk het liefst een pup, maar stonden ook open voor een wat oudere hond. Ze zijn hun zoektocht bij mij begonnen en ook meteen geëindigd. Het gezin van op slag verliefd op Sientje. Nou is dat ook wel een echte allermansvriend, dus dat is niet raar. De kinderen konden haar aaien en knuffelen, ze vond het prima. Sientje blijft nog even hier tot de familie verhuisd is en dan is ze van harte welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten