De nieuwe baasjes van Sientje wilde Sientje graag alvast een middagje laten wennen. Of ze haar mochten halen. Ja hoor, dat mag. Zulke betrokkenheid kan ik erg waarderen.
Zo gezegd zo gedaan. Sientje mocht met haar nieuwe gezinnetje op pad.
Sientje deed het prima. Af en toe kreeg ik een berichtje, maar niets dan goeds.
Tot ineens de telefoon ging. Sientje was geschrokken van de tuinman van de buren en er vandoor gegaan. Oei, dat was niet het berichtje waar ik op zat te wachten.
Ik heb het even een half uurtje afgewacht. Misschien zou ze vanzelf terug komen als de tuinman vertrokken was. Maar helaas, Sientje kwam niet terug. Dan toch maar in de auto die kant op om Sientje te zoeken.
Het gezinnetje was natuurlijk in rep en roer. Zulke goede bedoelingen die dan zo eindigen. Ze voelde zich heel erg schuldig. Dat snap ik, maar dat hoefde natuurlijk niet. Ik had dit ook niet verwacht.
Maud was mee om te zoeken en ging de ene kant uit. Ik deed de andere kant, maar eerst maar eens roepen achter in de tuin.
En wie kwam daar uit de struiken gelopen? Juist ja, uitbreekster Sientje. Gelukkig waren we snel uitgezocht. We hebben meteen maar een einde aan de wenmiddag gemaakt en haar weer meegenomen. Volgende keer beter.
Maud en ik bedachten ons dat we wel even een drankje konden doen bij het dichtbij liggende strand. Tot op heden waren honden daar altijd welkom. Maar nu blijkbaar dus niet meer.
Sientje mocht niet netjes naast ons liggen terwijl wij hun overheerlijke appeltaart zouden eten.
Nou dan niet. Als Sientje niet welkom is gaan wij ook weer.
Nou was Sientjes avontuur voor vandaag nog niet klaar. Deze dame heeft nog geen entingen gehad en dat vind ik toch wel heel belangrijk. Niet alleen maar omdat ze geadopteerd is, maar ook ter bescherming van mijn eigen roedel.
Toen ik vanmorgen belde kreeg ik een afspraak voor eind van de dag. Dat wist Sientje natuurlijk nog niet. Daar kwam ze achter toen ze weer mee op stap mocht.
Ook dit uitstapje vond ze niet echt heel geweldig.
Arme Sientje, die krijgt het allemaal maar voor de kiezen.
Gelukkig is het een lieve blije sul die het ook allemaal weer snel vergeten is. Ze was thuis in de tuin weer helemaal de oude. Heerlijk spelen met de andere honden en genieten van de aandacht.
Sientje haar avontuur is nog niet voorbij, maar dat zal ik haar op een later tijdstip wel weer in haar oor fluisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten