woensdag 10 augustus 2016

Wat doe je Terry?

Om Terry vast wat meer te laten wennen aan haar nieuwe gezinnetje hadden we afgesproken dat ze Terry af en toe zouden ophalen om haar mee uit te nemen.
Vanmorgen was het zo ver en zouden ze haar voor de eerste keer meenemen. Ze zouden een stukje met haar gaan lopen. Aan de riem lopen heeft ze nog niet veel gedaan, dus dat was best spannend.
En ook op pad gaan met vreemden was niet makkelijk. Terry was niet heel medewerkzaam en opnieuw zagen we een andere Terry dan dat we gewend zijn.
Oei dat is wel jammer Terry, je moet wel je goede kanten laten zien. Het gezin heeft vier kinderen en die beginnen het toch minder leuk te vinden als een pup niet naar ze omkijkt en niet mee wil doen.
Wat doe je nou Terry! Je kunt wel dwars doen, maar uiteindelijk vertrek je hier toch! 
Misschien is het echt te leuk hier?
Afgelopen maandag kreeg ik ook weer een tasje nieuwe speeltjes. Daar zat iets tussen wat ze echt geweldig leuk vonden. Soms liggen de drie pups over elkaar heen te rollebollen met dit speeltje.
Toen ik het in de zak zag had ik niet verwacht dat ze het zo geweldig zouden vinden!


Maar we geven nog niet op. Leuke speeltjes hier of niet, de volgende keer ga ik met Terry bij hun op visite. 
En dat speeltje neem ik wel mee!
Terwijl ik wachtende was op de terugkomst van Terry's uitje kwam er een gezin langsrijden dat wat op verkenning in de wijk was.
Het bleek een gezin te zijn dat hier voor hetzelfde werk als Erik op het eiland was aangekomen en oriënterend was waar ze wilde wonen. Ze wisten in welke straat ik woonde, maar niet welk nummer.
Maar hoe toevallig stond ik buiten. Niet veel later stonden we allemaal binnen en heb ik uitgebreid kunnen vertellen over natuurlijk de honden maar ook over winkels, school, wijken en nog veel meer.
Een hoop vragen zijn beantwoord en onduidelijkheden weg genomen. 
Ach ja, gisteren vertelde ik over het fosteren, vandaag over het wonen en leven hier. Waar zullen we het morgen eens over hebben?
Ik werd hartelijk bedankt voor de gastvrijheid. Ze excuseerde zich nog voor het zo maar binnen vallen.
Vandaag zag ik op Facebook echt een geweldig toepasselijke foto van een geschilderd bord.


Zou ik me in Nederland vreselijk druk gemaakt hebben of mijn huis wel schoon was, hier leer je dat wel loslaten. Met zo veel wind, stof, huisdieren en een tropisch klimaat laat je het wel om je daar dagelijks druk om te maken. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten