De allereerste nacht met de ukkies was goed gegaan. Waarschijnlijk hadden ze geen idee wat ze overkwam en gingen ze dus overal nog mee akkoord.
Op dag twee kwamen ze in verzet. Ze wilden helemaal niet 's nachts in de kennel en hebben ons dat drie kwartier lang laten weten. Toen was het inmiddels middernacht en moest ik wel wat gaan doen.
Mijn buren werken beide in het onderwijs en zijn vast niet blij met zoveel lawaai. Sorry leerlingen van deze juffen. Als ze chagrijnig waren is het de ukkies hun schuld!
Ik ben begonnen met ze uit de kennel laten en los in de tuin te laten lopen.
Nou, ook dat was niet oke. Alsof er een stel weerwolven in de tuin rondliep. Loeien dat ze deden.
Ze wilde perse naar binnen. Jemig, nou ja kom maar dan. Zo kon niemand slapen. De buren niet, maar wij zelf ook niet. Maar binnen was het nog niet oke. Ze zijn niet eigenwijs, hoe kom je daar nou bij!
Ze bleven maar aan de slaapkamerdeur krabben en ook hier werd het weerwolvenlied ingezet.
Een twee drie in godsnaam, dan maar in de slaapkamer. En toen was het stil. Eindelijk.
Erik is op dit moment niet thuis. Die weet nog van niks. Maar als hij dit leest is hij op de hoogte. Toch?
Vanmorgen was ik wat in de weer in de tuin. Terug in de huiskamer zie ik allemaal witte stukjes papier.
Nee, wat nu weer. Welk papiertje is dit geweest? We hebben het bij elkaar geveegd en kwamen erachter dat het de rekening van Aqualectra was. Deze lag op het aanrecht als reminder en was er blijkbaar afgewaaid. De honden hebben geen moment getwijfeld en dit ongewenste stuk papier meteen in stukken gescheurd. Oei dat is niet handig. Zonder rekening kan je niet betalen. Dan maar meteen naar één van de kantoren rijden om een nieuwe rekening te vragen. Duimen dat het er niet druk is. Het is immers wel vrijdag en bijna lunchpauze, dat kan wel eens lange rijen genereren. Maar gelukkig viel het reuze mee en was ik zo klaar. Betaald en wel.
Youri is al een week wat aan het kwakkelen. Er was iets gaande, maar kwam er niet zo uit.
Dan weer hoofdpijn, dan buikpijn. Dan deed z'n gebit zeer na een bezoek aan de ortho. Dat laatste is dan wel weer te verklaren.
Maar gisteren was het niet alleen zijn kiezen, maar ook z'n oor. Dan denk je nog, dat zal er wel mee te maken hebben. Het zit immers erg dicht bij elkaar. Maar vandaag was het niet minder maar juist veel erger geworden. Aangezien het bijna weekend is en ik geen zin heb in weekenddiensten en onbereikbare huisartsen heb ik vanmiddag die van onszelf nog even benaderd. We konden eind van de middag terecht. Het was maar goed ook dat we waren gegaan. Youri heeft een fikse oorontsteking.
Met antibiotica en oordruppels zijn we weer vertrokken. Hij heeft het weekend nog om uit te zieken voordat school officieel weer begint. Gelukkig zouden de eerste dagen nog wel gemist kunnen worden. Dat zijn een kennismaking en een stranddag. We zullen het zien. Eerst maar eens het weekend doorkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten