Niet zo lang meer, de laatste week is inmiddels ingegaan, maar toch is het een soort van kadootje om nog een week langer dan de rest te hebben.
Vanmiddag ben ik met Maud gaan snorkelen. We hadden deze week regelmatig op Facebook gelezen dat er weer veel schildpadden te zien waren.
Dat wilde wij eigenlijk ook wel weer een keer. Garantie heb je natuurlijk niet. Als ze er niet zijn heb je gewoon pech. Maar we hadden geen pech, we hebben er zelfs twee gezien.
Heb blijft toch echt een kadootje om dit soort bijzondere momenten mee te maken.
De pups waren ondervoed en zaten onder de teken. Er is direct hulp op lokatie geboden.
De pups hebben ontworming en extra vitamine gekregen. De pups waren geen mensen gewend, ze hebben niet anders gedaan dan wat rondlopen in een afgesloten tuin, maar echt liefde kenden ze niet.
Afgelopen weekend was de eigenaar een paar dagen weg gegaan zonder dat er iemand voor de honden zorgde. Toen Mascha kwam zaten ze zonder water en voer. Dat was rede om toch zo snel mogelijk fosters voor de hondjes te vinden. Vorige week hadden we al een oproep gedaan, maar zonder het beoogde resultaat. Na dit weekend maar meteen weer een oproep. Ze moesten daar toch echt zo snel mogelijk weg. Willen we ze nog socialiseren, dan telt elke dag.
Gelukkig kregen we deze week wel reacties. Op twee na konden ze allemaal onder gebracht worden.
Die laatste twee konden daar echt niet blijven. Dan maar bij mij.
Kaya en Renzo zijn natuurlijk vertrokken en ook voor Terry ben ik bezig. Voor Bailey wordt het dan wel saai. Geen pups meer in the house. Voor de zekerheid hebben we maar vast twee nieuwe binnen gehaald. Haha. Nu zijn tenminste alle pups weg uit de benarde leefomgeving.
Het onthaal in onze tuin was nog wat eng. Het teefje gilde het uit toen ik haar uit de bench haalde.
Na een paar uur was de eerste stress alweer vergeten en liepen ze beide al door het huis.
Het gaat wel goed komen met deze twee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten