dinsdag 16 augustus 2016

Missie volbracht

Vanmorgen mocht ik dan eindelijk wel mijn auto laten keuren. Met afspraak deze keer, dus ik kon mooi niet weg gestuurd worden. 
Je auto laten keuren hier is echt een bijzonder verhaal. Het is absoluut niet te vergelijken met de APK in Nederland. Als je daar voor een APK je auto bij de garage achter laat ben je hem zeker wel een paar uur kwijt. Er wordt dan van alles getest en bekeken door middel van een checklist die wordt gebruikt als leidraad. 
Hier meld ik me eerst aan bij een betaalloket. Daar betaal ik €15, wordt mijn huidige keuringskaart ingenomen en krijg ik een checklist mee. Daarna stap ik weer in de auto en rij op hetzelfde terrein naar het keuringslokaal. Dit is eigenlijk een soort garage. Ze hebben wel een brug aan de zijkant van de ruimte, maar daar komt geen enkele auto op te staan.
Als ik naar binnen rij staat er een chagrijnig kijkende man waar ik mijn checklist aan geef. 
Vervolgens brult hij een aantal commando's van handelingen die ik moet verrichten. Eerst claxonneren, daarna lichten aan, groot licht aan, knipperlicht links en rechts en daarna de ruitenwissers even laten bewegen. Zo dat was de voorkant. Nu achter hetzelfde verhaal inclusief remlichten en achteruitrij verlichting. Als laatste moet ik een stukje rijden en remmen en vervolgens mijn handrem hard aantrekken en de auto in zijn drive zetten. Gelukkig, hij blijft staan. Goed gekeurd.
En dan niet alleen voor dit onderdeel, maar voor alles. Dit was het. De motorkap is niet eens open geweest. Mijn auto is weer voor twee jaar goedgekeurd. Ging alles in het leven maar zo makkelijk. Die hele checklist heb ik niet meer gezien. Die heeft onze o zo goedgehumeurde commandant in beslag genomen. Onderwijl werd er in een ander naastliggend loket druk getypt. Op een gegeven moment wordt er Boerboom gebruld. In de houding en geef acht. Nou dat hoefde dan gelukkig nog net niet. 
Ik kreeg mijn nieuwe keurigskaart uitgereikt die ik nu braaf bij controles kan tonen en over twee jaar weer kan inleveren. Missie volbracht. Het is net een militaire oefening. Geloof toch dat ik me niet zo thuis zou voelen bij defensie. Ik hou het wel bij de hondjes.
Over hondjes gesproken. Kaya heeft de vliegreis uitstekend doorstaan. De douane had gelukkig deze keer weinig te mekkeren dus stond ze snel aan de andere kant van de schuifdeur bij haar nieuwe familie.
Ze doet het ontzettend goed. De kinderen vinden haar nu al geweldig en ook de andere hond vindt haar leuk. Kaya is alleen nog niet zo gecharmeerd van hem, maar dat komt vanzelf wel.
Ik heb de eerste foto's uit Nederland al binnen gekregen. Met dank aan Nathalja die de bench weer in ontvangst genomen heeft zodat hij weer deze kant uit kan en dan meteen voor mij wat foto's schiet.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten