vrijdag 4 maart 2016

Zij blij, ik blij

Helaas moet ik het blog slecht beginnen. De jonge hond die gisteren hier gebracht is heb ik niet meer terug gezien. Ongelofelijk! Mijn tuin is ontzettend goed omheint en er is op kleine Pip na die onder de deur door kon nog geen enkele hond ontsnapt. Zelfs hele bange honden niet.
Hoe bang moet dit arme schaap wel niet geweest zijn! Zo bang voor mensen dat je over muren heen gaat om te vluchten. Het is en blijft gissen wat het arme dier ooit is aangedaan, maar fraai zal het niet geweest zijn.
Het enige positieve in dit verhaal is dat de dame in kwestie woensdagmorgen nog gesteriliseerd is.
Geen pups voor deze dame. Ik hoop toch dat ze vandaag of morgen zich ineens ergens meldt.
Ik kreeg wel goed nieuws uit Nederland. Een update over Macho die nu Nacho heet.
Hij doet het geweldig goed en is al helemaal opgenomen in de familie. Die heeft natuurlijk ook heel lang op hem moeten wachten. Al het wachten was niet voor niks. Deze prachtige lieverd hebben ze er voor terug.


Hier op de rots was het warm vandaag. Echt warm! Gisteren ook al en vandaag weer.
Het was zo warm dat de dieren er last van hadden. Allemaal lagen ze rond 13.00 op apegapen.
Storm lag zelfs te hijgen in zijn mand en Tico lag in onze slaapkamer op de tegels in de hoop dat die nog enige verkoeling konden opleveren. Poes lag op het aanrecht in het beetje wind dat er was.
Allemaal hadden ze het zwaar. Maar wij kregen het nog veel zwaarder, er moest in deze hitte getennist worden. De honden vonden het prima dat we gingen. Ze kwamen niet eens in beweging om te kijken wat we deden. Ik vond het zo sneu, vooral voor storm die toch echt een dikkere vacht heeft dan de hondjes van hier. Ik heb ze gematst. Ik heb de airco voor ze aangedaan zodat ze even lekker een uurtje konden afkoelen. Voel me dan wel wat opgelaten en schuldig omdat ik weet dat er hier mensen zijn die niet eens airco voor zichzelf kunnen veroorloven. En ik zet hem aan voor de honden! Maar voor mij zijn mijn beesten nog belangrijker dan ik zelf. Storm heeft niet gekozen voor een leven hier in de warmte. Hij vindt het buitenleven geweldig, maar ik merk heus wel aan hem dat de warmte hem soms te veel is. Dan verdient hij het om even af te koelen en bij te komen. Het lekkere voor mij was dat toen ik thuis kwam ik ook even heerlijk een koele slaapkamer in kon stappen. 
Vanavond begon gelukkig de wind weer wat aan te wakkeren. Je voelde het afkoelen.
Om de honden hun energie nog even te laten ontladen zijn we een stuk met ze gaan wandelen.
Ze zijn blij met airco, maar dit vinden ze nog veel leuker. Ach, en ik ook. Zij blij, ik blij.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten