zondag 6 maart 2016

Klusjesmannen

Vanmorgen om 9.00 werd het startsein gegeven voor de klusjesmannen.
Met busladingen vol stonden ze al trappelend van ongeduld voor het hek te wachten om toegelaten te worden. Wij moesten nog even bijkomen en wakker worden. We hadden niet echt op al dit enthousiasme gerekent zo op de vroege morgen. We dachten eigenlijk dat ze in fases over de dag verspreid zouden komen. Nou ja, nu dat niet het geval was, was het ook oke. Hadden we het maar gehad ook.
Het ene deel klusjesmannen kwam voor de palletafscheiding. Deze beste mensen hadden ondanks goed overleg en duidelijke afspraken toch een pallet bovenop een dripper gezet. Niet zo handig. Het duurde even voordat we daar achter kwamen omdat het dripsysteem natuurlijk ook zijn kuren heeft.
Daar was het andere deel van de klusjesmannen voor gekomen. Van de week vertelde ik dat ze weg waren gegaan met de mededeling dat het aan het grondwater lag. Mmm ik had al niet zo'n vertrouwen in deze uitspraak. Navraag bij wat buren leverde op dat dit het niet kon zijn. Waarom zouden zij wel kunnen sproeien en wij niet? Vandaag werd er dus weer 50 meter slang boven het aardoppervlak getrokken om aan het uiteinde van deze slang de pomp te kunnen bekijken. Die is nu vervangen en eindelijk kunnen we weer de planten water geven. Het werd ook de hoogste tijd. In dit klimaat kunnen planten en gras geen dag zonder water. Net als wij. Ik kan met dit warme weer nog geen half uur zonder water. Gelukkig ben ik niet afhankelijk van een dripsysteem.
Vanavond zijn Erik en ik met z'n tweetjes uit eten geweest. Dat spontane idee kwam doordat Maud moest oppassen en Youri graag iets wilde eten waar wij geen zin in hadden. 
Dat was een mooi moment om de boel de boel te laten en lekker ergens te gaan eten zonder kinderen.
Vlak bij het restaurant wat we uitgezocht hadden woont Saar. En laten we nou net haar baasje buiten tegen komen!
Saartje doet het ontzettend goed. Ze stond driftig achter de deur te blaffen en te waken. Ze neemt deze taak zeer serieus. Ze is nog fanatieker dan haar twee stiefbroers.
Ze herkende ons niet, maar dat was natuurlijk doordat ze ons alleen maar kon zien en niet kon ruiken.
Weet zeker als we nog eens een keer langs gaan ze ons echt wel herkent. Met zoals wij haar altijd uit duizenden zouden herkennen. Lieve lieve Saar wat heb je het toch getroffen en wat doe je het goed!


Geen hele duidelijke foto, maar voor ons was het overduidelijk haha. Jullie moeten het hier mee doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten