Vanmorgen kreeg ik onverwachts visite. Ik was al wel wakker en de honden waren al buiten toen er getoeterd werd. Omdat ik een gasfles in bestelling heb ben ik extra verdacht op getoeter buiten.
Je weet namelijk nooit wanneer ze die fles komen brengen. Dat is echt zo onhandig!
Bij elke toeter sta ik dus snel buiten want je weet maar nooit. Met ongekamde haren en nog wat vouwen in mijn gezicht hing ik over de schutting.
Maar het was een gast, geen gas. Ook welkom. We hebben in de ochtendzon een heerlijk bakkie koffie gedaan.
De volgende gasten stonden voor de middag gepland. Super lieve mensen uit Nederland die hier op vakantie zijn en over ons gelezen hadden op de pagina van Perla and Friends. Ze wilden graag een donatie komen brengen. Dat mag natuurlijk altijd.
Superblij zijn we hiermee!
Ik heb ze verteld over het fosteren en de mentaliteit op het eiland. De foto's van Jack en Boris werden als schokkend ervaren. Voor ons is het dagelijkse kost, maar ik sta er niet altijd bij stil dat dit niet voor iedereen zo is en deze foto's dan heftig zijn.
Natuurlijk worden na de before ook de after foto's getoond. Daar werd men weer vrolijk van.
Terwijl ik met deze mensen in de weer was werd mijn volgende gast gebracht.
Een zeer bange hond. Een tijdje geleden al gevonden en via een andere stichting onder gebracht bij een foster. Alleen daar zat ze niet op haar plek. Misschien zou het bij mij beter gaan.
Maar ook bij mij voelde de gast hond zich niet op haar gemak. Na aankomst dook ze direct al in een hoekje van de tuin.
Toen we na een tijdje weer eens kwamen kijken was ze weg. Overal hebben we gezocht, maar zonder resultaat. Er is nog nooit een hond uit onze tuin ontsnapt. Ik denk ook niet dat deze hond weg is.
Maar met zo'n grote tuin kan ze overal zijn. Gast aan tafel was ze vandaag nog niet. Ook tijdens het voeren was er geen extra hond. Misschien zie ik haar morgen als het weer licht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten