Na de onderbreking in de watervoorziening door de kapotte drip kan de tuin wel wat extra vocht gebruiken. Gelukkig is het groen hier wel wat gewend. Het is meerendeel aloe vera, cactussen en vetplanten, dat zijn alledrie types die wel wat langer zonder water kunnen. Vooral voor het gras was deze natte 12 uur zeer welkom.
Met de regen ging ook veel wind gepaard. Die wind hebben we hier eigenlijk altijd wel. En die blijken we niet alleen hard nodig te hebben om af te koelen, zonder wind hebben we blijkbaar geen stroom.
Tenminste dat is als ik dit krantenstukje mag geloven.
Ieder heeft er zo een mening over. De meeste meningen zijn niet mals. Het is natuurlijk heel vervelend als je regelmatig zonder stroom zit.
Vooral s avonds en s nachts als je de airco aan wilt hebben. Erg vervelend als dan net jouw wijk aan de beurt is. Oja, we hoeven niet heel Nederlands daarna een klachtbrief in te sturen. Schadevergoeding of korting hoeven we ook niet te verwachten. We mogen al blij zijn als ze op alle andere momenten wel leveren.
De hond die weer sinds maandag in ons midden is doet het goed. Ze heet trouwens floppy, maar zo gaan wij haar niet noemen. Dit was bedacht door een Canadese toerist. Nou, die is vast al wel weer terug in Canada, tijd om haar naam te wijzigen. Sinds vandaag loopt ze los door de tuin.
Geen lange lijn meer die met haar meesleept. Ze heeft geen enkele behoefte meer om te ontsnappen.
Het is namelijk toch wel leuk bij ons. Hadden we haar vorige week ook al willen vertellen, maar ze was al verdwenen voordat we de kans kregen.
Ze begint echt een beetje te ontdooien. Is ook in huis aan het ontdekken. Ze ziet bijvoorbeeld dat de andere op de bank liggen, waarna zij als die andere vertrokken zijn er ook gaat liggen.
We kunnen haar nu naar ons toe halen met een beloning. Daarna kunnen we haar aaien. Dat zijn echt al grote stappen. We wachten nu op het moment dat ze zelf naar ons toe komt en dat er gekwispeld gaat worden. Het is allemaal nog erg voorzichtig.
Gina maakt juist hele grote stappen. Deze dame geniet zo enorm van het leventje dat ze nu heeft!
Al die aandacht, daar kan ze geen genoeg van krijgen.
Ze gaat ook al grappige streken laten zien. Zo weet ze in welke la de hondenkoekjes liggen. Als ik die la open probeert ze het zakje te pakken en rent ze ermee weg. Stiekem moet ik er gewoon erg om lachen.
De pups zijn langzaam aan vriendinnen met haar aan het worden. Eerst wilde ze er niets van weten, maar eigenlijk sinds deze week wordt ze wat toleranter naar de andere honden. Dat is fijn. Ook naar de toekomst. Een hond die met andere honden samen kan is toch wat makkelijker plaatsbaar.
Heel misschien is er een plekje voor haar en mag ze deze zaterdag al komen proefdraaien.
Moet er eigenlijk nog niet aan denken om alweer afscheid te moeten nemen. Ze is echt een schatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten