Deze keer kwam ik niet voor een sterilisatie of medicijnen voor een fosterhond, maar had ik Storm bij me. Die had een rare uitstulping bij zijn oksel. De diagnose was helder. Dit moest weggesneden worden. Het was een soort wrat die helemaal naar buiten doorgeslagen was. En als je Storm kent! Alles wat niet hoort, daar ga je aan likken of krabben. Net zo lang tot het weg gaat denkt hij.
Maar in werkelijkheid is het net zo lang tot het volledig ontstoken en enorm groot is geworden. Daar gaan we niet op wachten, de afspraak voor het roesje is meteen maar gemaakt. Onder plaatselijke narcose verwachten dat Storm een tijdje op zijn zij blijft liggen is wat veel gevraagd. Dus doen we het onder een licht roesje. Kan nog net voordat ik Erik hier met de boel achterlaat.
Na ons bezoekje heb ik Storm ook nog maar even een quality time momentje gegund.
Ik was natuurlijk afgelopen zondag met ad en hd op pad geweest en had Storm thuis gelaten.
Nu waren die andere twee er niet bij en kon ik een stukje lopen op het tempo van Storm. Dat is beduidend rustiger met veel snuffelen en markeren en weinig kilometers.
Dat het hier goed toeven is voor de dieren is algemeen bekend. Er is genoeg voedsel en aandacht voor iedereen. Van groot tot klein, ze komen niks te kort.
Maar vandaag kwam er wel iets heel kleins om eten vragen.
Sorry, maar daar heb ik geen kant en klaar brokken voor liggen. Deze rakker zal toch echt zijn eigen vliegjes moeten vangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten