zaterdag 26 maart 2016

Toerist in eigen land

Vanmorgen ben ik keurig opgestaan nadat de wekker was afgegaan.
Moet ook wel, anders kom je nooit in het ritme. En aangezien ik vannacht nogmaals een kleine jetlag tegemoet ga moest ik nu drastische maatregels nemen. In plaats van 13.30 uit bed was het nu 10.30.
Pittig hoor. 
Maud heeft haar vriendin hier twee dagen te logeren gehad. Vanmorgen heb ik ze op de trein richting Dronten gezet. Lang leve het openbaar vervoer en de zelfstandigheid, scheelt mij weer een ritje.
De dames hadden in Dronten een afspraak met vriendin drie. Ze hebben een hoop plezier, dat is leuk om te zien. Het maakt niets uit dat het grootste deel van het jaar er bijna 9000 kilometer tussen zit, als je beiden echt wilt kunnen vriendschappen blijven bestaan.
Youri had mannendag vandaag. Iets dat hij ook vaker had toen we nog in Nederland woonden. 
Mannendag is een dag lekker gek doen met je oom. De heren hebben het zwembad van centerparcs onveilig gemaakt. Het is maar goed dat ze er pas over een jaar weer zijn.
En voor mij was het ultieme rust. Geen man, geen kinderen, geen honden, maar even tijd voor mezelf.
Ik ben de stad ingegaan en heb onder andere nogmaals V&D bezocht. Het was nu een stuk rustiger dan donderdag. Het was ook een stuk leger, maar ondanks dat heb ik toch nog iets van mijn gading kunnen vinden. Vooral veel sokken, die net als alle andere kleding op Curacao snel slijten. Maar nu dus even een flinke voorraad ingeslagen. Oja, niet voor mijzelf trouwens. Ik loop al twee jaar op slippers. 
De kinderen moeten op school verplicht dichte schoenen en ook Erik gaat niet op slippers naar zijn werk.
Voor mij was het nu ook wel weer even wennen om dichte schoenen aan te doen. Ik had hier mijn laarzen nog staan. Raar hoor, dat strakke om je kuiten. 
Ik moet wel bij meer dingen schakelen. Ik leg ook standaard bij de eerste pinbetaling die ik in Nederland doe mijn pinpas op de toonbank. Op Curacao regelt de kassiere dan de rest.
Hier kijkt de kassiere je aan of je gek bent. Wat moet ze met je pinpas? Oja, ik doe het zelf wel.
De tweede vraag was dan waar moet tegenwoordig het pasje? Aan de zijkant? Bovenkant? Voorkant?
Staat zo raar als je staat te stuntelen met je pinpas. Ik ben toerist in eigen land, maar dat zien andere niet. Ik zie er uit als een Nederlander en spreek Nederlands, maar sta te hannesen bij een supermarkt.
Gelukkig wordt er flink bezuinigd bij de GGZ, anders werd ik nog gedwongen opgenomen.
Terwijl ik hier in Nederland even niks kan doen voor de hondjes op het eiland, gaat het daar natuurlijk wel gewoon door. Het slechte nieuws is dat er weer een hondje in zeer slechte conditie is gevonden.
Toevallig is Rosanne Kluivert op het eiland en die heeft deze redding mee mogen maken.
Dit is gedeeld via de Facebook van haar stichting wat vervolgens weer enorm veel verder gedeeld is.
Het maakt veel indruk op de mensen hier in Nederland. Inmiddels is het bericht meer dan 120000 keer bekeken. Laten we hopen dat door dit delen en lezen er echte grote stappen genomen kunnen gaan worden.
Het goede nieuws dat ik vandaag kreeg is dat de foster waar de pups naar toe zijn gegaan een baasje voor ze gevonden heeft. De dametjes gaan samen naar Nederland naar een liefdevol stel dat nu al naar ze uitkijkt. Ze zullen nog even geduld moeten hebben, want ze zijn nu nog te jong om te vliegen en hebben ook niet niet alle entingen gehad. Maar wel heel gaaf dat ook voor deze dametjes weer een geweldig huisje is gevonden. Op naar een beter leven voor alle honden op het eiland!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten