Gisteren had ik graag nog even voor vertrek een stukje willen schrijven. Had allerlei stoere plannen om dit op de airport te doen, maar helaas was dit ondoenlijk.
KLM en TUI vertrokken bijna tegelijk richting Nederland waardoor Hato overvol was.
Eerst in de rij bij KLM. Ik weet niet waardoor de rijen nu zo lang waren, want de handelingen waren net zoals altijd. Toen boven bij de douane. Ook daar was alles zoals altijd, maar dan met 700 mensen tegelijk. Als er maar twee rijen zijn duurt het wel even. 10 minuten voor vertrek van het vliegtuig waren we door alle checks en scans. Zenuwslopend echt! We waren gelukkig niet de enige.
Toen wij eenmaal zaten en het eigenlijk tijd was om te vertrekken misten er nog 10 mensen.
Er werd keurig op ze gewacht en een half uurtje later dan gepland konden we vertrekken.
Ook dit jaar zaten wij weer met gemengde gevoelens in het vliegtuig. Vorig jaar was er de dag voor vertrek een vliegtuig tegen een berg gevlogen. Op de dag van vertrek kwam naar buiten dat de piloot met opzet het vliegtuig had laten crashen. Dan kijk je toch wel anders naar een piloot.
Deze keer lagen de gedachte bij Brussel. En ook nu kom je met gemengde gevoelens aan op het vliegveld. De controles bij aankomst waren niet verscherpt, maar er was wel duidelijk meer en zwaarder bewapend personeel aanwezig. De vlaggen hingen halfstok en de sfeer was wat timide.
De grijze grauwe lucht hielp ook niet bepaald om de sfeer op te krikken.
Dat weer is echt wel even wennen. Koud, nat en grauw, precies de weertypes die ik niet mis van Nederland. We maakte een klimaat sprong van 24 graden naar beneden. Ach, het kon erger. Volgens mij was het vorige week nog kouder in Nederland.
Wat dan wel weer prettig is, is dat je zo vanuit het vliegtuig de trein instapt. Overal duidelijke aankomst en vertrektijden en deze kloppen ook nog! Curacao heeft bushaltes, maar dat zijn vaak niet meer dan afdakjes met een paaltje waar bushalte op staat. Als toerist heb je echt geen idee hoe laat de bus komt en waar hij heen rijdt. Dat is in Nederland echt beter geregeld. Gelukkig konden we als toerist nog vrij makkelijk aan een treinkaartje komen. Was in gedachte al drie ov chipkaarten aan het kopen, maar dat was helemaal niet nodig.
En dan eindelijk op de plaats van bestemming. Almere, een makkelijke uitvalsbasis zodat familie en vrienden in alle uithoeken van het land bezocht kunnen worden.
Nadat we de koffers gedropt hadden zijn Maud en ik naar V&D gereden. Het leek beneden in de parkeergarage nog redelijk rustig, maar dat was schijn. Pffff, wat een mensen! En het was niet eens gratis! We hadden wat leuke items bij elkaar weten te scharrelen en ons aangesloten in een enorme rij bij de kassa. Na drie kwartier hadden we nog steeds 20 meter te gaan. Maud en ik keken elkaar aan en kwamen gelukkig tot dezelfde conclusie, dit is niet leuk! We hebben de spulletjes terug gelegd en zijn weer naar huis gegaan.
We hebben thuis wat gegeten en allemaal een uurtje geslapen. Nu redelijk fit en zodadelijk naar bed om morgen goed in het ritme te starten. We zijn klaar voor een week familie, vrienden, aardbeien, lekkere toetjes en heel veel shoppen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten