We hebben nog even geknald. Zolder geschilderd. Ik had de schuine delen vorige week al in de grondverf gezet, maar vandaag pas tijd om het af te lakken.
Wat ziet het er weer anders uit! Ik ben blij met het resultaat. De pax kasten staan ook, zonder deuren nog wel. Die zetten we er op een later moment in als we de tijd hebben om dat in alle rust te doen. Zo hopen we het die tegen tijd zonder fouten te kunnen doen. Een schroefje verkeerd in de kast draaien is geen ramp, je draait hem er weer uit en klaar. Maar een handvat verkeerd op een kast zetten is een ander verhaal. Wordt vervolgd dus.
Dat we veel boven aan het prutsen zijn vinden de honden maar saai. Elk moment dat we beneden zijn wordt dan ook benut.
Er wordt direct aandacht opgeëist. En als je die te weinig krijgt vraag je om meer.
Lexa kwam lekker naast ons aan tafel zitten. En als we stopte met aaien legde ze haar poot op je arm. Grapjas, alsof ze wat te kort komt. Nou ja, misschien nu wel.
We hebben het goed gemaakt door vanavond nog even met ze te gaan wandelen. Dat is het voordeel van het lange licht. Dat je makkelijk om 20.30 nog een rondje kan doen. Op Curacao was het dan allang donker. Hier heb ik echt moeten wennen dat het licht of de schemer niet bepaald hoe laat het is. Tenminste voor mij niet. Ik zat wat dat betreft nog in het Curaçaose ritme.
De honden hebben weer genoten van hun uitje. Morgen zullen ze het grootste deel van de dag in de tuin zitten. Het kan niet anders zolang de verhuizers in en uit lopen. Ach, ze overleven het wel. Net als wij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten