Ik had gedacht dat de drukte zich vooral op Curacao zou afspelen vanwege het feit dat alles wat je opzegt aan de balie moet gebeuren.
Maar ondanks dat aanmelden hier veelal wel via internet kan zit hem de drukte in het weer eigen maken van je huis en alles daarom heen.
Door de tijdsdruk die je voelt door de komst van de container ga je als een malle aan de slag. Verven, vloeren verwijderen, auto’s uitzoeken, meubels uitzoeken enzovoort enzovoort. En dan is die container daar eindelijk, dan ben je daar weer druk mee. Tussendoor was daar het bericht nog van het overlijden van Myra. Dat had een enorme impact. Zo jong en zo plots geeft je echt te denken en zet je weer even met beide benen op de grond. We zijn er echt ontdaan van geweest. Maar helaas gaat alles daarna wel weer door.
We hebben inmiddels aardig wat uitgepakt. Nog niet alles heeft een plek. Zo is de zolder nog een heerlijke chaos.
Vandaag had ik even helemaal geen zin in dozen. Ik had zin in de tuin. Gewoon even verder wroeten met waar we de vorige keer gebleven waren.
Met hulp van de buurman hebben we de volledige klimop verwijdert. Die was zo enorm gewoekerd, dat hij andere struiken verstikte.
Ik kon twee klikko’s uit de buurt gebruiken waar we al een heleboel in kwijt konden. De rest gaat in speciale puinzakken voor tuinafval die bij de action te verkrijgen zijn. Dat was een goede tip die ik van iemand kreeg.
En dan eindelijk, het was inmiddels 18.00 uur, was er lucht in de tuin. De bakken waar geen struiken meer in stonden maar alleen onkruid waren leeg.
De struiken die een snoeibeurt konden gebruiken zijn naar wat mag en kan gesnoeid. De rest lees ik wel op internet wanneer rigoureus de schaar erin mag. Maar voor nu ben ik tevreden. Als ik nu naar buiten kijk geeft dat een soort van rust.
Links nog een berg snoeiafval. Voor en rechts stukken lege bakken die gevuld moeten worden. En gras dat eeuwig groen blijft, daar heb ik niks aan hoeven doen. Volgende week op naar de intratuin. Plantjes uitzoeken, dat voelt als een mooie beloning na gedane arbeid.
Dat de temperatuur warm begon maakte ook dat wij ons op dat gebied wel thuis voelde. Nu het wat is afgekoeld beginnen wij het inmiddels wat fris te krijgen. Heel Nederland loopt nog in de korte broek, maar wij hebben de beschikbare truien vast gerangschikt. We hebben tot nu toe alleen onder een dekbedovertrek gelegen, maar vannacht vond ik dat eigenlijk te fris. Het werd opgelost door een shirt aan te trekken. Een dekbed heb ik nog niet. Het oude dekbed is in gebruik bij de honden. Die hebben ze al een jaartje of wat dus hoef ik niet meer terug. Ik heb er nog niet aan gedacht een nieuwe te halen, daar denk je pas aan als je het koud hebt. Midden in de nacht uiteraard. Morgen dus een dekbed. En daarom volgende week pas de plantjes. First things first.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten