zondag 26 augustus 2018

Voor de duvel niet bang

We moesten er bijna 1,5 uur heen en uiteraard 1,5 uur voor terug rijden, maar dat hebben we met liefde gedaan.
Vandaag hebben we duvel opgehaald. Sinds 15 juni was hij uit logeren. Dit omdat hij anders mee moest verhuizen naar elk vakantiehuisje met de kans bij elk huisje dat hij zou ontsnappen. Die ellende hadden we natuurlijk in januari 2014 bij de aankomst op Curacao meegemaakt en dat wilden we nooit weer.
Dit was zo veel fijner en beter. Hij heeft het uitstekend naar zijn zin gehad bij zijn logeerfamilie. Hij had er veel kattenvriendjes en een hondenvriend.
Voor nu is hij nog even alleen als kat zijnde, maar ik vermoed dat het niet lang duurt voordat Tommy hem komt vergezellen. En dan houdt het echt wel op. Twee katten en drie honden is max. Ik woon helaas niet op een boerderij, dus moet me inhouden. 
In de auto hebben we Duvel niet gehoord. Te veel indrukken denk ik. Thuis hebben we hem in de bench in de huiskamer gezet met het deurtje open.
Hij was nog geen steek veranderd, nog net zo stoer als altijd. Hij kwam zo de bench uit en dat terwijl er drie van die kwijlers om de bench stonden te hijgen.


Hij heeft eerst eens vanachter een bloempot de boel bekeken. 


En niet veel later is hij aan de wandel gegaan. 
Later op de avond zat hij al op de bank. Ik vond het maar knap hoe snel hij zich thuis voelde. 
Luna en Tico vinden het allemaal wel best dat Duvel er weer is. Alleen Lexa weet het allemaal niet zo. Duvel is voor de duvel niet bang en benaderd elke hond als vriend. Lexa rent hard weg als duvel haar kant op komt. Nee, ze wil niet dat hij aan haar ruikt. Ik hoop dat ze snel vrienden worden. Vast wel, aan duvel zal het niet liggen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten