Ik had gedacht dat ze vanzelf wel minder enthousiast zouden worden en het meer als gewoon zouden zien, maar elke keer weer als ik de riemen pak staan ze te springen in de gang. Het is en blijft een feestje.
Het feestje ging vandaag door modder en over omgevallen bomen. Ik had een bepaalde route in gedachte die een soort van geblokkeerd was. Het was wel een pad, alleen stond het onkruid wat hoog en lagen er bomen op de weg. Voor de honden maakten het niks uit. Tico en Luna gingen er overheen. En Lexa er onderdoor. Voor mij werd het ook er overheen, onderdoor was ik niet lenig genoeg voor.
Doordat het geregend had was het wat drassig. Zo was de mudrun compleet, inclusief hindernissen.
Na de opstakels hadden we ruimer pad.
De afgelopen dagen is het weer wat troostelozer. Het weer waar ik me zorgen om maak. Het weer wat mij in mijn stemming aantast. Ik hou helemaal niet van dat grijze grauwe weer. Ik heb echt zon nodig om me happy te voelen. Ik vond het dagelijkse zonnetje op Curacao dan ook heerlijk. Het lijkt erop dat er volgende week nog een kleine nazomer komt. Gelukkig, uitstel van de herfst met zn regenachtige dagen. Ik vind de herfst qua kleuren en geuren prachtig hoor, maar dat grijze is echt niks voor mij.
Ondanks dat het misschien qua weer volgende week nog even opleeft hebben we wel vast onze voorbereidingen getroffen. Als er iets niet lekker is zijn dat koude voeten. En ik die heb ik heel snel. Ik heb vooral koude voeten in bed. Ik had in de winter zelfs slaapsokken. Van die lekkere fleecesokken voor in bed. Ik kon niet anders, want met koude voeten kon ik echt niet slapen. De sokken heb ik nog niet, de sloffen en slippers wel. Gelukkig waren er nog genoeg. Je kunt maar vast voorbereid zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten