Sandra op Curaçao: Van kwartet naar trio

Het is vrijwel niet te voorkomen, maar als je om 22.30 gaat slapen wordt je vrijwel zeker de dag erna vroeg wakker. Ik had gehoopt ik niet, maar ik dus ook.

Maar tot 22.30 opblijven was echt de max hoor. Dat is de curacaose tijd, maar ik kwam van de Nederlandse en daar was het al 04.30. Het is toch elke keer weer een klein beetje afzien en doorbijten om zo snel mogelijk in het ritme te komen. Maar van 22.30 tot 06.30 slapen reken ik goed. Hier kunnen we wat mee.

Voor vandaag had ik niet zo veel ingepland. Wasje draaien, opruimen waar Erik niet aan toe gekomen is en m'n boek uitlezen. Youri ging er wel meteen voor. Die wilde afspreken met zijn vriendinnetje, dus de eerste taxirit is ook weer gemaakt.

Ik heb m'n boek kunnen uitlezen, dat ik gelukt. Dat is vrij uniek. Ik kom niet vaak aan lezen toe.

Het scheelt voor nu dat de vijf honden die er zijn eigenlijk een prima roedel vormen. Ze spelen met elkaar, slapen met elkaar en eten met elkaar. Er is geen enkel conflict. Dat maakte dat ik niet meteen vol in het werk terug kwam na mijn familiebezoek in Nederland. Geen puppenhokken schoonmaken of teken plukken. Nog even een dagje niks. Morgen maar eens met de foster van mijn kleine kwartet overleggen. Het is inmiddels geen kwartet meer maar een trio. Het zwarte meisje is al door haar nieuwe baasjes opgehaald. Het bruine meisje was ook gereserveerd. Ik heb meerdere malen contact gehad wanneer ze haar zouden komen ophalen. Ze hadden het elke keer zoooo druk. Ondanks toezeggingen belden ze ook niet met de foster. Nou dan is het klaar hoor. Als je niet eens tijd hebt het hondje op te halen, dan heb je ook geen tijd om het hondje op te voeden. Het bruine en het zwarte jongetje zijn gereserveerd en gaan als ze oud genoeg zijn naar Nederland. Ik kreeg een paar dagen geleden foto's van ze binnen. Wat zijn ze groot geworden. Kijk maar eens.