Toch maar niet

Ik dacht gisteravond nog tijdens het schrijven van mijn vorige blog "zal ik er over schrijven of niet"?

Nee gisteren had ik genoeg stof over het belachelijk dure zalfje. 

Maar dat was niet de enige rede om dit onderwerp nog even te laten voor wat het was. Ik wilde eerst weer zien en dan geloven. Waar ging het over? Weer een tropische storm.

Gisteren werd voorspelt dat hij de eilanden net aan de bovenkant zou raken. We zouden flinke regenbuien en onweer krijgen. Tuurlijk. Ik merk dat ik wat laconiek begin te worden als het gaat om tropische stormen. Was ik de eerste keer na zo'n melding nog in rep en roer, nu wacht ik af wat gebeuren gaat. Ik blijf geen stoelen en tafels slepen en zandzakken vullen. Dat is niet raar, omdat elke storm die voorspelt werd aan het eiland voorbij is getrokken. En zo ook Harvey, hij kwam toch maar niet buurten.

Wat hij wel deed was alle wind weg nemen. Ik weet niet wat erger is hoor. Een hele dag flink regen of een snikhete atmosfeer. De natuur snakt wel weer naar een buitje en wij niet bepaald naar een nog warmere dag dan dat het normaal al is. 

Stil staan was voldoende om het zweet over je rug te laten lopen. Bij enige inspanning kon je je kleding uitwringen. Er zat niets anders op dan maar iets te gaan doen waar je niet meer dan alleen je vingers bij gebruikt.

Het werd mail bijwerken op de computer. En omdat de computer ook weer warmte afgeeft was dat met op de achtergrond een hard werkende fan. Zo was het nog uit te houden. 

Vanavond voelde ik langzaam weer wat wind voorbij trekken. Beter! We hebben morgen weer een poging vangen van de teef in boca Sami staan. Dat is niet te doen met een gevoelstemperatuur van 40 graden.