Ik werd via de app op de hoogte gehouden. Ook omdat de boeken vandaag zouden arriveren.
Is wel zo handig. Zonder stem is al een dingetje, maar zonder boeken wordt de les volgen wel heel ingewikkeld. We wisten dat ze vandaag zouden komen. Net als voor vele andere leerlingen van de school.
Ondanks dat het een Nederlandse school is betalen we dus flink schoolgeld en ook de boeken moeten zelf worden aangeschaft. Gelukkig krijgen we wel weer een deel vergoed. Maar helemaal voor niets zoals het middelbaar onderwijs in Nederland is het niet. De boeken zijn via een bedrijf in Nederland grootst ingekocht en verscheept. Vandaag waren alle pakketten binnen en konden worden opgehaald.
Dat is één, maar hoe krijg je al die boeken in de doos naar huis? Dan app je dus met je moeder dat het klaar staat en of ze zo lief wil zijn om ze met de auto op te halen zodat je zelf geen rughernia krijgt.
Is zo zielig he, als je ook al geen stem meer hebt en nog steeds snotverkouden bent.
Ach, dit lieve mamaatje regelt het wel. Nou is Youri ook één van de weinige die op de fiets naar school komt. Niet omdat de rest zo lui is, maar omdat die allemaal te ver weg wonen.
Al die anderen worden dus al met de auto opgehaald en hadden geen vervoersprobleem wat betreft de boeken.
Maar ze zijn in huis! Vanaf morgen niet alleen kijken welke lessen je hebt, maar ook welke boeken er mee moeten.
De telefoon stond ook stand by voor mama hond. Die was natuurlijk bij de dierenarts voor de sterilisatie. Ik had afgesproken met Thea dat ze met de dierenarts zou overleggen over de gezondheid van mamahond. Nu we eigenlijk wel weten dat we beter voor haar een plekje buiten de tuin moeten gaan vinden, is het goed om te kijken of ze wat mankeert. We hebben op het eiland namelijk hartworm. Dit is een nare ziekte die door muggen wordt overgebracht en een pijnlijke dood geeft.
Behandeling kan wel, maar is heel intensief en duur. Als ze dat zou hebben hadden we besloten haar in te laten slapen. Ik wilde haar geen nare pijnlijke dood op straat geven, maar een waardig einde indoen nodig. Toen om 11.30 de telefoon ging was het ook wel even spannend wat ik zou gaan horen.
Gelukkig was er uit de test geen hartworm gekomen, wel karpattenziekte. Die is goed te behandelen.
Ze heeft ook van mijn donaties een enting gehad. Zo komt ze in ieder geval gezond en goed beschermt op straat. Nee geen leuk vooruitzicht, maar ik weet zeker dat ze er gelukkiger van wordt.
Ze was in ieder geval wel weer blij thuis te zijn. Dat dan weer wel.
De honden kwamen haar besnuffelen om eens te kijken wat er aan de hand was.
Ik mocht uiteraard niet dichterbij komen. Ik heb haar maar met rust gelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten