donderdag 24 november 2016

Psychologisch proces

Vanmorgen werd ik weer vrolijk begroet door drie zwaaiende staartjes bij de deur en een paar angstige ogen vanuit de bench.
Omdat ik twee keer per dag medicatie geef en dat natuurlijk niet echt leuk is (ik spuit het in de bek) maak ik op dit moment ook geen vrienden. Hopelijk vergeeft hij het me.
De witte dondersteen is ook hard op weg om vriendloos te worden. Dat is zo'n vernijnig ding!
Ik hoor nog wel eens herrie vanuit de kennel. Dan hebben ze weer even een klein conflict. Maar daar is dus altijd die witte bij betrokken. Vanmorgen zag ik dat één van de bruine dames een bijtwond op haar wang had. Ik heb wel een vermoeden wie dat gedaan heeft. Tjonge jonge, dat wordt nog wat met die witte dame. Kleine pitbull is het. Gelukkig krijgen ze al antibiotica, dus wordt een eventuele wondinfectie meteen de nek omgedraaid.
Vanmiddag had ik een extra tennisles. Ik had er nog één tegoed door wat uitval. Het zou eigenlijk allemaal net passen als Maud haar surfles door zou gaan. Maar het zal er wel in, geen wind dus geen surfen. We werden keurig op tijd afgebeld.
Dat gaf iets meer lucht, want ook voor de avond stond iets op de planning. 
Ik kon nu tenminste een gezonde maaltijd in elkaar flansen. Eentje die energie gaf, er moest vanavond namelijk weer getennist worden. Dit keer geen les, maar wat vriendschappelijke partijtjes.
We hebben gekozen voor tagliatelle met spinazie en garnalen. Met zo'n maaltijd moet het goed komen toch?


En eigenlijk ging het best goed. Oke, ik heb nog een hoop te leren, maar daarvoor was ik er ook.
Ik heb voor de eerste keer gedubbeld. Dus twee tegen twee gespeeld.
Dat was ook erg wennen. Ik moest nadenken dat ik ballen die niet in mijn vak kwamen overliet aan mijn tennispartner. Oei, dat is loslaten. Dat is samenwerken in plaats van alles alleen doen.
Dat tennissen is gewoon bijna een psychologische proces. Uiteraard ging het een paar keer mis en probeerde ik ballen van de ander weg te meppen. Die ik dan ook nog eens fout sloeg. Alleen daarom al zou ik toch beter moeten weten en de ander zijn ding laten doen.
Nou ja, laten we zeggen, ik heb een hoop geleerd. Op tennis en op persoonlijk vlak.
En de score? Een partij verloren, een partij gelijk gespeeld en een partij gewonnen. Ik ben tevree.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten