woensdag 9 november 2016

Hopeloos ouderwets

Voor Maud was de afgelopen nacht erg onrustig. Het valt ook niet mee om met je voet omhoog te moeten slapen terwijl je eigenlijk het liefst op je buik ligt.
En om in de juiste flow van pijnbestrijding te blijven had ze ook nog eens haar wekker om 04.00 uur staan om iets te eten en daarna in te nemen. Gelukkig weet ze dat na de eerste nacht het ergste achter de rug is.
Bij mij in de slaapkamer is het rustig. Het puppenkind doet het goed. Ze piept niet meer en ligt ook niet meer op een halve meter afstand. Ik heb een extra mand in de kamer gezet waar ze nu in ligt.
Dat gaat goed. Moet wel zeggen dat ze me nauwlettend in de gaten houdt. Kom ik in beweging, dan komt zij dat ook. Dus gaan we midden in de nacht samen naar de wc. Gezellig hoor.
Als je de hele tijd volgt wat het baasje doet, dan kom je ook wel eens situaties tegen die minder leuk zijn. Vandaag ging het baasje stofzuigen. Wat een verschrikkelijke herrie zeg. 


Die oogjes smeken mij zo ongeveer om te stoppen. Maar helaas, dat doe ik niet. Ze leert maar dat stofzuigen ongevaarlijk is. Ik heb nog nooit een krantenartikel gelezen over een pup die door een stofzuiger opgezogen is.
Vanmiddag had Youri tennis. Op de terugweg in de auto vraagt Youri mij wat ik denk dat tegenwoordig een goed keyboard kost. Hij wilde misschien een goede kopen van zijn nog te krijgen verjaardagsgeld. Ik was blij verrast, een keyboard. Zou hij dan toch enig muzikaal talent hebben. Ik zei dat ik dacht dat een keyboard €250 zou zijn, maar dan zonder standaard. Youri kijkt me wat onnozel aan. Standaard? 
Ja, we hebben het toch over een keyboard, zo'n piano? 


Eh nee dus, het ging over een heel ander keyboard. 


Meteen spatte die droom over mijn zoon in een beroemde band uiteen. Nee, een toekomst in de muziek is niet voor Youri weggelegd. Wel in computers, daar weet hij alles van. Maar dat heeft hij dus duidelijk niet van mij. 
Vanavond hadden we een ritje Hato staan. Ik heb mijn ouders opgehaald. Zij komen voor 11 dagen ons bezoeken. Het was een heel spontaan gepland bezoek.  Twee weken geleden wisten we nog van niks. Ik ga toch morgen maar eens aan mijn vader vragen waar hij aan denkt als ik het over een keyboard heb. Even checken of ik niet de enige ben die volgens mijn zoon hopeloos ouderwets is.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten