Op Schiphol was alles goed gegaan. Geen lange wachttijd bij de bijzondere bagage en geen overijverige douaniers die alles tot in de naad wilden weten.
Dat is mooi. Hoe eerder Renzo uit de bench kan hoe beter. Na zo'n lange reis kan het niet anders dan dat er nodig geplast moet worden.
Bij aankomst thuis bleef hij eerst onwennig in de bench zitten. Hij heeft alles eens op een afstandje bekeken.
Het teckel duo was natuurlijk ook reuze nieuwsgierig wat er binnen was gebracht. Renzo bekeek de boel op afstand, maar andersom gebeurde precies hetzelfde. Even aftasten allemaal.
Mandy en Aron hebben Renzo lekker z'n gang laten gaan.
Renzo heeft ontdekt dat hij hier ook op de bank mag. Oei, dat laat hij zich geen tweede keer zeggen.
Ik werd ongeveer elk uur van de dag wel op de hoogte gehouden over Renzo zijn ontwikkelingen.
Zo leuk en zo fijn! Dat maakt het het voor mij een stuk makkelijker, zeker als ik zie en hoor dat hij het eigenlijk heel goed doet.
Vooral het uitlaten vindt hij leuk. Dat vond hij hier al een feestje, dus moet je voorstellen hoe fantastisch het is als je wel drie keer per dag naar buiten kan.
Hier kwamen we niet verder dan 1 keer per week. Hij moet alleen nog wel even begrijpen dat uitlaten nu een functie heeft. Bij mij was het vooral voor de leuk.
Leuk is nog niet het goede woord hoe Renzo zich nu voelt. Zijn koppie staat nog wat treurig, maar desondanks vind ik dat hij het geweldig doet! Ik had gedacht dat hij zich zou gaan verstoppen en zich nog wat afzijdig zou houden, maar hij blijft er gewoon bij.
Hij laat zich aaien en ligt erbij op de bank. Geweldig knap vind ik het!
Dit gaat niet lang duren. Als je als zulke stappen van hem ziet in één dag, dan kan het niet anders dan dat jij zich snel weer de oude vertrouwde Renzo voelt.
Ik moet mezelf na zo'n dag ook altijd even herpakken. Ik heb er ook last van dat ik niet de oude vertrouwde Sandra ben. Zo'n eerste dag na vertrek is nog erg emotioneel, zeker als je voortdurend de foto's ziet waarop Renzo nog zo treurig kijkt.
Dat kost heel veel energie. Vandaag dus een tandje minder in de versnelling. Alhoewel er toch ook weer genoeg op het programma stond. Ik moest nog een tennisles inhalen, Youri en een vriendje naar huis brengen en Erik op Hato afzetten. Erik is voor 10 dagen naar Nederland.
Gelukkig was hij er gisteren nog bij. Het is toch wel lekker als er iemand is die je begrijpt en waar je kan uithuilen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten