woensdag 16 november 2016

Geduld, veel geduld

Er zijn op dit eiland zoveel honden die zorg nodig hebben. Aan fosterplekken is er nooit genoeg.
Soms is er meer werk nodig om een dier de noodzakelijk zorg te geven. Als een hond lange tijd op straat leeft, meerdere malen is weg gejaagd en hierdoor geen vertrouwen meer in de mens heeft is het een behoorlijke klus om zo'n bange hond medische zorg te bieden.
Mascha was al tijden bezig vertrouwen op te bouwen van zo'n arm schaap. In het begin was haar auto al bedreigend, later werd dat een stukje herkenning maar at de hond pas als Mascha weer met de auto was vertrokken. Ze wilde zo graag deze hond helpen. Maar met een lange adem en veel geduld kom je er toch.
Vanmorgen zijn we op pad gegaan om hem dan eindelijk op te halen. Ik zou helpen insluiten als dat nodig mocht zijn. Gelukkig ging het allemaal vrij soepel. De hond kreeg pens met tranquigel, viel in een diepe slaap en kon daarna zo opgepakt worden. Het werd al snel duidelijk waarom Mascha deze hond zo graag wilde helpen.


Hij gaat nu eindelijk verlost worden van die enorme tumor onder zijn buik.
Hoe en wat daarna is nog even de vraag. De eigenaren die zeggen de eigenaren niet te zijn willen hem niet meer op dezelfde plek terug hebben. Maar eerst maar eens kijken wat de dierenarts zegt.
Ik had vanmorgen als eerste na het wakker worden een blik in de bench geworpen. Het was toch wel spannend, wat zou ik aantreffen? Zouden ze allemaal nog leven? Maar gelukkig, ze hebben allen de nacht goed doorstaan. 
Na het vangen van de hond met de tumor heb ik een grote schoonmaak gehouden. Bench lekker uitgespoeld. Alles met chloor schoongemaakt en daarna weer een schoon dekentje met een schone krant. 
Als die guppen eten zie je echt hoe ontzettend mager ze zijn.


Nog even allemaal de pootjes strekken voordat we weer in ons schone onderkomen gezet worden.


Nu de oogjes schoongemaakt zijn oogt het ook al weer wat beter. 
Ondertussen word ik flink in de gaten gehouden. 


Helaas voor Floppy, dichterbij dan dit mag toch echt nog niet. Ik moet echt even streng zijn. 
Voor mijn nieuwsgierige honden en voor mezelf. Ik vind het al snel zielig. Maar het is natuurlijk nog veel zieliger als éen van de andere honden ziek zou worden door dit grut. Even geduld dus nog.


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten