We dachten even dat we te maken hadden met een voedselvergiftiging aangezien we gisteravond uit eten waren geweest. Maar bij navraag bij de rest van het gezelschap bleek dat wij de enige twee met buikklachten waren. Mmm, dan is het toch iets anders. Misschien een buikgriep? Maar wel raar dat we het allebei tegelijk kregen.
Door de buikkrampen was ik niet echt vooruit te branden, maar het weer was er ook niet naar.
De regen van vandaag had zelfs het Nederlandse nieuws gehaald. Aruba was het zwaarst getroffen, op Curacao was nog steeds te rijden.
Gelukkig maar, want ik moest mijn ouders ophalen. Voor hun was het vandaag de laatste vakantiedag. Helaas dus met erg veel regen.
Ondertussen hebben de honden het grootste deel van de dag zich binnen vermaakt.
De veiligheidsdienst bereid zich voor op drukke dagen.
En het puppenkind denkt na over meedoen aan de marathon.
Die marathon wordt toch niks, dus die schoen heeft ze rap weer moeten inleveren.
Vanavond was er dan het afscheid op die beruchte roltrap. Daar kan je nog een laatste keer zwaaien en dan is het echt gedaan.
De tien dagen zijn omgevlogen. Ik heb ze veel kunnen laten zien wat ik doe voor de hondjes. Ze hebben gezien hoe Dunya en Desi werden gevangen en hoe snel die hun plekje in de roedel hadden. Ook waren ze geschokt door de kleine pups. Ze waren erbij toen we besloten met de zwakste naar de dierenarts te rijden en we met een lege bench terug kwamen. Dat maakt indruk. En nu nemen ze weer afscheid en moeten ze het net als iedereen doen met de verhalen uit het blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten