Nou was de vaste structuur van de donderdag toch al weg gevallen.
Normaal surft Maud op donderdag, maar dat kan nu natuurlijk niet. Gelukkig heeft ze weinig gemist, de les werd in de loop van de dag afgebeld door het uitblijven van voldoende wind.
Ik was vandaag met mijn ouders op pad om ze naar hun verblijf te brengen.
Ze gaan op een huis passen en het daar wonende hondje. Hondje blij dat er mensen om hem heen zijn, baasjes blij dat het hondje blij is en mijn ouders blij dat ze nu geen verdere kosten aan accomodatie hebben. Iedereen blij dus.
Zoals al eerder verteld is ons puppenkind erg op ons en dan voornamelijk mij gericht. Nu er mensen zijn die om je geven moet je daar vooral bij in de buurt blijven.
Maar ja, het baasje zit echt niet de hele dag op de bank. En nu er visite is al helemaal niet.
Als ik echt de tuin uit ga is er toch wel een lichte paniek. Baasje, baasje, waar ga je heen? Kan ik echt niet mee? Ik kom eraan hoor. Ik zeg het je, ik ga gewoon mee!
En de kinderen maar denken, wat hoor ik toch? Waar komt dat gepiep vandaan?
Gelukkig heeft ze net genoeg vet op de ribben dat ze niet verder komt dan dit.
Als ik nu weg ga zet ik mevrouw maar bij Maud op de kamer. De hondjes bij bullenbaai zijn ook weer gevoerd. Ondanks dat het zich allemaal afspeelt in een onbewoond stuk Curacao kom ik er nog best wat mensen tegen.
De ene keer is het iemand die er op het strand de honden uitlaat en de andere keer is het weer een vogelspotter. En van die vogelspotters zitten er wel meer. Er is namelijk iets bijzonders gespot.
Er schijnen twee zwarte gieren te zitten. Gieren komen hier eigenlijk niet voor. Ik heb ze wel in Costa Rica gezien, maar hier zijn ze dus uniek. Nu ik dit weet en er dagelijks kom zal ik er ook eens op letten.
Wie weet volgende keer een foto van een niet op Curacao voorkomende gier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten