Het was een medewerkster van Digi-d. Zo zo, mogen ze wel helemaal naar het buitenland bellen?
Ik had via een contactformulier mijn ongenoegen over het curacaose telecomnetwerk geuit.
Je moest vervolgens allerlei gegevens achter laten waarbij onder andere een werkend telefoonnummer.
Nooit gedacht dat ze zouden bellen. Niet dat het zinvol was trouwens.
Ik had de dame nogmaals uitgelegd waar het mis ging. Tja, daar kon ze niet mee helpen.
En nu? Nu niks. Geen nieuw digi-d. Voor Maud niet en voor mij niet.
De activeringscode is inmiddels verlopen. Machtigen kan je alleen als je in Nederland woont, dus we kunnen pas weer aanvragen als we opnieuw richting Nederland gaan.
Bijzonder service gericht voor Nederlanders in het buitenland, not!
Helaas gaat het niet goed met de situatie rondom Boris. Boris woont bij een gezin met kinderen.
Één van de kinderen laat wat onzeker gedrag naar Boris zien. Omdat Boris zelf ook nog onzeker is laat hij zijn tanden zien en gromt. Om te voorkomen dat deze situatie escaleert is besloten voor Boris een ander huis te zoeken. Ik heb er goede vertrouwen in dat het lukt. In Nederland wonen toch stukken meer dierenliefhebbers van hier op het eiland. Er hoeft er maar één te reageren.
Maud had voor vanavond een oppasafspraak staan. Ze zou daar eten en tot een uur of 23.00 oppassen. Prima. Ik hou dan rekening met het eten. In dit geval zou ik alleen met Youri eten.
We hadden gekozen voor rode kool. Iets dat Erik en Maud niet zo vinden.
Keurig om 17.00 had ik Maud afgeleverd, om 17.05 werd ik gebeld.
Het was Maud, ze had zich vergist in de datum. Het oppassen was pas volgende week.
Meteen maar omgedraaid en Maud weer opgehaald. Daarna door naar de supermarkt. Ik had immers alleen rode kool in huis. Daar werd Maud niet vrolijk van.
We hebben uiteindelijk spinazie gegeten. En als toetje apple crumble. Maud zag het staan en wilde dat heel graag maken. Ach waarom ook niet.
Het was heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten