Vanmorgen kwamen ze met de vraag of ze naar trampoline spring center mochten.
Stond eigenlijk al langer op de verlanglijst, maar het kwam er maar niet van.
Vandaag was het misschien niet eens zo'n gek idee. Wie weet was het wel rustig zo aan het begin van de vakantie.
En goed gegokt. Er was maar één ander kindje, voor de rest hadden ze het rijk alleen.
Dan heb je natuurlijk heerlijk de ruimte om lekker gek te doen. Salto's en snoekduiken in de foambak.
Na een half uur waren ze aardig uitgeput. Met grote rode konen verlieten ze het springcentrum weer.
Kan weer geschrapt worden van het to do lijstje.
Vanmiddag was er tijd voor mijn to do lijstje. Op mijn to do lijst staan voornamelijk honden items.
Ik was uitgenodigd door het nieuwe baasje van Vera en Mila om te komen kijken hoe het ze vergaat.
Als mensen mij niet zelf uitnodigen kom ik zelf wel op de lijn hoor. Ik wil altijd graag horen hoe het met ze gaat en na een tijdje ook graag zien. Vera en Mila zitten nu ruim twee maanden bij hun nieuwe baasje. Dat is lang genoeg om te komen kijken. Ik wil een hond niet in verwarring brengen wanneer ik te snel langs kom.
Maar ook na twee maanden was er direct herkenning bij Vera en Mila. Het was prachtig om te zien.
Vera kwam direct aanrennen en ging op haar rug liggen. Er werd heel hard gekwispeld en met de kont geschut.
Die herkenning is toch wel heel hartverwarmend. Het moment dat een schuwe hond je gaat vertrouwen is prachtig, maar dit doet je ook wel wat. Zo mooi.
Vera en Mila zagen er goed uit. De familie is aan het proberen Vera te laten wennen aan een riem. Ze zouden heel graag met de honden willen wandelen en naar het strand gaan. Vera vindt dit nog heel moeilijk, ze schrikt van alles. Maar met hele kleine stapjes en veel geduld gaat het lukken.
Net zoals wij met heel veel geduld haar vertrouwen hebben terug gekregen. Ik ben weer met een goed gevoel vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten