De dametjes mogen morgen voor hun entingen en hun chip.
Ook al had de dierenarts vast wel de tijd om vier honden onder zijn hoede te nemen, ik vind vier tegelijk in de auto meenemen en daarna de praktijk in net even te veel. De dames zijn inmiddels te zwaar om samen in een bench gedragen te worden. De allerkleinste pup heeft zo'n iel nekje dat daar nog geen halsbandje omheen past en Toby heeft nog nooit aan een lijn gelopen wat dus nog wat sturing nodig heeft. Ik kon dus kiezen om alles in één keer te doen en dan als een soort pakezel met vier honden aan handen en voeten binnen te komen of het gewoon in twee sessies te verdelen.
Ik heb maar gekozen voor het laatste al zou het voor de foto's natuurlijk wel leuk geweest zijn als ik voor de eerste optie had gekozen. Al hoe wel, wie had die foto's dan moeten maken? Ik had mijn handen vol gehad.
Nu dus sessie 1 met Toby en de nieuwste aanwinst (nog zonder naam).
Toby is zo makkelijk. Die heeft gelukkig nog weinig in zijn leventje meegemaakt wat hem wantrouwend zou kunnen maken. Hij stapt zo de auto in en geniet van de reis.
Bij de dierenarts is er toch wel wat terughoudendheid, maar dat begrijp ik.
De weegschaal is dan weer wel heel interessant. Niet omdat hij zoveel heeft met gewicht en kilo's, maar om hetgeen wat voor zijn neus ligt.
Hij is keurig te wegen terwijl hij eens lekker snuffelt aan de zakken hondenbrokken. 13,2 kilo.
Er kan nog wel wat bij, zijn ribben zijn nog steeds zichtbaar.
Het kleine hummeltje wordt naar aanleiding van de staat van zijn gebit geschat op een week of 7.
Veel weegt hij nog niet, maar ontzettend mager is hij gelukkig ook niet. We waren gewoon op tijd bij de shut zodat hij nog niet heel veel geleden heeft.
No name is ook zichtbaar niet tevreden met dit gewicht. We gaan eraan werken. Meerdere keren per dag kleine porties en dan wordt hij vanzelf groot en sterk. Ziek is hij namelijk niet. Geen koorts, geen karpattenziekte, geen schurft. Alleen wat aansterken en dan lekker naar een forever home.
Na de drukke ochtend en begin van de middag had ik eind van de dag een verjaardag.
Het was even aanpoten voordat ik er was, maar toen ik eenmaal zat kon ik in de relaxmode. Je hoeft niks en kunt niks. Is eigenlijk ook wel eens fijn.
Maud was ondertussen surfen. Ook voor haar wel even lekker om te kunnen ontspannen en even niet aan school te hoeven denken. Zo kwamen we beiden weer ontspannen thuis.
Op naar de volgende drukke dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten