De dames voelen zich nu ineens erg groot en kunnen het niet laten op dit puppenmanneke af en toe eens lekker om ver te gooien. Gelukkig laat hij de kaas niet van het brood eten. Hij komt er wel, hij is sterk genoeg.
Vanmiddag ben ik naar het centrum gereden om een toeriste op te halen. Zij was via Perla and Friends met mij in contact gekomen. Voor haar vakantie heeft ze onder al haar vrienden en familie een grote inzameling gehouden. Net resultaat was een enorme koffer vol met honden en katten benodigdheden en een envelop met contant geld.
Het geld kon ingezet worden voor producten die het hardst nodig waren. Een deel van dit alles ging naar het dierenasiel en een deel was voor Rescue Paws.
Onze eerste rit werd naar de dierenarts. Hier hebben we een aantal pakketjes nexgard gehaald.
Dat zijn de tabletten tegen vlooien en teken waardoor alles behalve de hond binnen 24 uur dood is.
Die tabletten zijn geweldig goed maar gruwelijk duur. Éen tablet kost 30 gulden oftewel 15 euro.
Eigenlijk elke hond die we binnen krijgen heeft zo'n tablet nodig, dus een kleine voorraad is geweldig.
Daarna door naar de supermarkt. Het resterende geld werd omgezet in voer voor de honden, katten en kattengrind.
Niks is dan leuker om het daarna zelf weg te mogen brengen. Als je zo je best hebt gedaan om in te zamelen, dan is het ook leuk om de waardering daarvoor te mogen ontvangen.
Op naar het dierenasiel dus. Daar waren ze zeer blij met alle spulletjes. Alles was meer dan welkom, maar de nexgard was toch wel de topper.
We hebben ook nog even een klein rondje langs de honden gedaan. Wat een mooierds zitten er ook.
Ach, ach, het is maar te hopen dat ze snel een huisje zullen krijgen.
Na het bezoek aan het asiel zijn we nog naar mijn huis gereden. Het is natuurlijk ook erg leuk om te zien hoe dat fosteren thuis nu gaat en om even met alle hondjes te knuffelen.
Na een kleine rondleiding door de tuin en wat knuffels aan de pups, werd er ook nog even een zakje koekjes geopend.
Valt niet mee om te zorgen dat iedereen netjes om de beurt iets krijgt.
Dank je wel Esther voor alles wat je geregeld hebt en hebt meegesleurd in de koffer! We zijn er enorm blij mee.
In de namiddag had Youri tennis. In die tussentijd ben ik doorgereden naar de overburen van onze tuinman. Daar was de hond weer zwanger, voor de zoveelste keer. Ze hadden gezegd dat ze haar zouden steriliseren, maar helaas gebeurd er niks op dat vlak. De tuinman was er al meerdere keren geweest om zijn beklag te doen. Alle pups die worden doodgereden haalt hij telkens van straat en daar was hij klaar mee. En terecht! Als je niet steriliseert dan neem je de verantwoordelijkheid naar de pups.
De eerste berichten van de tuinman waren dat ze nu toch ondanks de beginnende zwangerschap geholpen mocht worden. Maar toen de afspraak daadwerkelijk gemaakt werd kwamen ze ervan terug.
Vandaar dat ik zelf maar met ze in gesprek ging. Ze waren niet om te buigen. De pups moesten geboren worden. Ik heb ze er wel op gewezen dat ze er dan ook voor moeten zorgen.
Ik mocht zowaar mijn telefoonnummer achter laten zodat ze me 8 weken na de zwangerschap alsnog konden bellen voor sterilisatie. Ik had er een hard hoofd in. Ik dacht tijdens de rit in de auto al dat ik er niks meer van zou horen. Maar groot was mijn verbazing toen vanavond mijn tuinman belde. Hij was verrast. De buren waren namelijk bezig om de tuin rondom beter te dichten. Ik vertelde hem dat ik die middag geweest was en ze aangesproken had op de verantwoording naar de pups.
Blijkbaar is er toch iets van mijn woorden blijven hangen. Ik denk dat ik nu al weet wat er straks gaat gebeuren. Dan word ik gebeld om al die pups op te halen. Maar ja, alles beter dan plat gereden pups.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten