Zodra ze hun ontbijt achter de kiezen hebben gaan ze hun eigen gang. En dan kan ik dat natuurlijk mooi ook. Even vegen en dweilen zonder dat er puppies aan de bezem hangen is wel zo prettig.
Een was opvouwen zonder dat ik op hoef te letten of Floppy geen sokken steelt.
Het is me daar een stel. Je kunt er je handen vol aan hebben, maar inmiddels weet ik hoe ik de dag kan inplannen zonder dubbel werk ervan te hebben.
Vanmiddag stond er een vangactie gepland. Er liep al geruime tijd een hond met schurft.
Deze werd door een aardige meneer op lokatie gevoerd. Deze man rijdt hiervoor dagelijks 15 minuten van zijn huis naar de hond, speciaal om haar te voeren. De hond herkende de auto van deze man.
Daarom hebben we hem gevraagd erbij aanwezig te zijn.
Eigenlijk zou Rescue Paws een plekje voor haar vrij houden, maar doordat ik vorige week niet één maar twee hondjes bij een stel vuilniszakken weg haalden was de plek opgevuld.
Gelukkig kon ze naar Carf maar heb ik wel geholpen met vangen.
Bij aankomst zagen we de hond al staan. De laatste foto die ik gezien had was met nog een beetje haar. Inmiddels was door de schurft het haar vrijwel verdwenen.
Vrijwel altijd is er dat wantrouwen. Wat kom je doen? Kom je me wegjagen of pijn doen? Kan ik hier wel blijven staan? Ruststellende woorden kunnen wel eens helpen om de hond in de buurt te houden zolang je met de vangkooi bezig bent. Deze hond was erg gecharmeerd van het blikvoer wat we bij ons hadden en eigenlijk binnen vijf minuten wat het gepiept.
Op naar het pension waar ze in eerste instantie heen zal gaan totdat ze gezien is door een dierenarts en naar een foster kan. Weer een hond van straat.
Ik was precies op tijd weer thuis om aan mijn volgende klusje te beginnen. Ik had de afspraak dat ik iemand naar Hato zou brengen. Zo gezegd zo gedaan natuurlijk, maar als ik bij Hato rij ben ik ook dichtbij de shut. De shut is één van de plekken op het eiland waar men afval dumpt. Aangezien ze hier hondjes ook vaak onder afval zien vinden we die daar ook regelmatig.
Daar heen rijden heeft dus een risico. Het kan zijn dat je iets vindt wat opgevangen moet worden.
Maar plek of niet, als ik er in de buurt ben ga ik kijken. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat er een dier dood gevonden wordt wat als ik toch was gaan kijken nog had geleefd.
Dus daar gaan we, de lange weg op die richting rotsen en zee gaat. Om mij heen zie ik alleen maar afval. Het is goed opletten of ik wat zie. Grote honden vallen meestal wel op, maar pups kunnen verstopt zitten.
Terwijl ik langzaam rij zie ik een koppie omhoog komen. Ongelofelijk maar inderdaad, een klein pupje kijkt mij met angstige ogen aan. Ik stap uit en loop naar de rand van de weg. Ik roep het hondje en al plassend van angst komt hij naar me toe. Er kan zelfs een klein kwispeltje van af. Het hondje is vuil en mager, maar op het eerste oog zonder vlooien en teken. Ik heb hem opgepakt en ben gaan kijken of er nog meer pups liepen. Ik zag verder niks. Samen zijn we weer ingestapt.
De angst is zichtbaar op het koppie. Welke imbeciel kan er nou zo zonder gevoel zo'n klein hummeltje dumpen. Sorry voor de woorden hoor, maar het is echt onbegrijpelijk! Het arme dier heeft nooit gevraagd om geboren te worden. Als iemand geen nestje wil zorg dan voor sterilisatie. Het is zo triest dat de ongewilde pups dan maar weggegooid worden.
Samen met het pupje rij ik de rest van de weg af. Helemaal tot aan beneden en weer terug.
Gelukkig vind ik verder niks. Morgen ga ik voor de zekerheid nog wel een keer om te checken of er echt niet nog meer pups op dezelfde plek lopen.
Tijdens de rit naar huis kruipt het hondje helemaal in mijn nek.
Thuis hebben we hem eerst maar eens een lekker bakje voer gegeven. Niet te veel, want als ze zo mager zijn is dat niet goed.
Op de foto lijkt hij groter dan hij is. Vergeleken met de twee dametjes is het echt een heel klein hummeltje.
Morgen maar eens verder kijken en een dierenarts raadplegen.
Vanavond had ik namelijk ook alweer een gevulde agenda. Maud en ik zijn naar de informatie avond geweest over het examen. Deels over de regels die horen bij het examen en deels over de regels die school opgesteld heeft tijdens het verblijf. Nog 1,5 week school, 2 weken vakantie en dan is het zo ver.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten