Maud had zich opgegeven voor een vlogwedstrijd van de telegraaf. Ze zochten kinderen die dit jaar eindexamen doen en hierover over één examendag een filmpje willen maken.
Hiervoor moest je eerst een introductie filmpje sturen waarna je later te horen zou krijgen of je mee zou doen of niet. Het is dus een ja geworden. Ik denk dat het juist ook wel bijzonder is hoe het hier gaat.
Het wordt geen standaard filmpje in ieder geval.
Vorige week schreef ik over de airco mannen die zo blij waren met mijn advies over tekenbestrijding.
Lokale mensen die om hun dier geven.
Natuurlijk zijn die er. En misschien schrijf ik daar te weinig over, maar dat komt doordat ik zo veel leed zie of hoor. Vandaag was dat contrast ook weer zo aanwezig.
Éen van de fosterhonden van Rescue Paws is vandaag naar een nieuwe eigenaar verhuisd.
Een lokale meneer die graag een hond wilde. Ik had al een paar dagen contact met hem en vandaag zouden we de hond brengen. Nee, deze hond zal niet bij deze meneer op bed slapen en ook niet aan tafel zitten. Maar dat zegt niet dat hij niet goed zal zijn voor zijn hond. Hij wilde graag weten welk voer we de hond gaven en was echt wel begaan met de hond.
Die heb ik dus met een gerust hart achter gelaten. Tuurlijk ga ik er binnenkort wel kijken, maar dat doe ik bij elke hond. Of ik ze nu plaats bij een Nederlander of bij een lokale inwoner.
Helaas was er tijdens dit bezoek een reddingsactie aan de gang waarvan je nekharen overeind gaan staan. Zo tegenstrijdig weer met het goede wat ik echt wel in de mens wil zien!
Er was een melding gedaan van een man die zeven pups in een olievat gegooid had. Ze pups liepen rond in zijn tuin, pieste en poepte er en dat wilde hij niet. De pups moesten weg en weg was in dit geval dood. Iemand kon het telefoonnummer van deze persoon opsporen en heeft hem gebeld.
Hierna heeft de man de diertjes wel uit het vat gehaald, maar uiteindelijk was zijn doel nog steeds om ze te laten overlijden. Dat werd wel duidelijk toen éen van de rescuers kon gaan kijken en een doos vond met daarop een plank en vijf bierkratjes.
Er waren op dat moment al vier pups overleden. Eigenlijk wilde de eigenaar de pups niet meegegeven.
Hij zag het nut er niet van in en ze waren toch al bijna dood. Gelukkig is de persoon die kwam kijken blijven praten en heeft hem zo ver kunnen krijgen de doos af te staan.
Hierna is er met spoed naar de dierenarts gereden. Helaas is daar pup nummer vijf ingeslapen.
De honger, dorst en warmte was hem te veel. Twee overlevenden dus.
En dit alles had niet hoeven gebeuren. Ik snap niet dat men hier niet de verantwoording neemt om te steriliseren.
We krijgen vaak de opmerking dat mensen de natuur hun gang willen laten gaan. Maar dan moet je er wel voor zorgen! Je kunt puppy's en kittens niet geboren laten worden omdat jij dat zo vindt horen, maar ze vervolgens weg gooien omdat je ze eigenlijk niet wilt!
Verschrikkelijk boos kan ik daar om worden. En ondertussen ook erg verdrietig om het leed dat de vijf overleden pups is aangedaan. Zij hebben niet gevraagd om geboren te worden. Zij hadden in hun korte leventje niks fout gedaan, maar moesten wel een gruwelijke dood sterven. Weer vijf sterretjes erbij in de hondenhemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten