vrijdag 21 augustus 2015

Uitbreekster

Toen ik gisteravond naar bed ging stond er voor vandaag eigenlijk niet zo veel op het programma. 
Ik zou gezellig met een vriendin koffie drinken en vakantieverhalen doornemen en s middags was er tennis.
Niet dus. Ja die twee activiteiten gingen wel door, maar dat was toch niet het enige.
Vanmorgen vroeg toen ik nog op bed lag en Erik en Youri al in beweging waren ging mijn telefoon.
Niet dat ik dat bewust meemaakte, maar het was Erik die mij daarop wees. Hij zag op mijn nummerherkenning dat het iemand was die zich ook druk maakt om de straathonden.
Toch maar even opgenomen dus. Er was een hond aangereden, vlak bij ons. Zij stond erbij, maar kon niks betekenen. Haar kinderen zaten in de auto en moesten naar school.
Of ik met het beestje naar de dierenarts kon. En zo stond ik dus al om 7.10 langs de weg een hond in te laden. 
Het beestje had geen zichtbaar letsel, maar kon ook niet meer lopen. Er was dus wel wat aan de hand.


De dierenarts kon niks bijzonders vinden. Hij voelde geen breuken en ze liet ook geen pijn zien bij bewegen van de poten of rug.


Of ze veel letsel heeft is dus nog niet duidelijk. Ze is aan het infuus gelegd en naar een kennel gebracht.
Ook dit was weer een ontzettend lief hondje dat op straat leefde. Het is ongelofelijk dat ik als vreemde haar toch kan tillen en aaien. Wat een vertrouwen. 
Op dit moment ligt ze nog steeds bij de dierenarts. Ik ben er na de tennisles nog even langs gereden. Haar toestand was nog niet verbeterd dus is besloten dat ze er vannacht zou blijven. Morgen meer.
Ik had vanmorgen dus mijn vriendin op de koffie. Die was wel benieuwd naar (ukke) Puck en de nieuweling die nu Pip heet.
Alleen Pip was nergens te vinden. Nou is mijn tuin best groot, dus maakte ik mij niet zo ongerust.
Totdat de poolboy kwam en zei dat er net een hondje onder de deur door de straat op was gelopen.
Ja hoor, ons gratenpakhuis was zo mager dat haar gelukt was wat nog geen enkel hondje is gelukt.
Gelukkig liep ze een doodlopend stukje in waar ik haar in een hoekje kon klem lopen en pakken.
Ze liet zich keurig pakken en meenemen. Ik heb haar daarna maar opgesloten in het hok.
De rest van de dag heb ik regelmatig even bij haar gezeten en haar opgepakt. Ik moet haar dan wel echt vangen. Ze komt nog niet naar je toe.
Vanavond hoorde we een gegil van een hondje in nood. Het geluid kwam uit het hok.
Snel er naar toe, ligt Pip vast met haar kop onder de ijzeren deur. Was ze daar ook al van plan geweest om te ontsnappen. Gelukkig maakte ze aardig kabaal en waren we thuis!
Vannacht ligt ze nu in de bench met het deurtje dicht. De bench staat dan weer in het hok. Zo is ze wel samen met Puck. Niet dat ze elkaar interessant vinden. Daar is nog geen behoefte aan.
Puck doet het heel goed. Wat een dametje is dat! De hele dag is ze in de weer. De meeste pups slapen na het eten en na het spelen. Nou Puck niet hoor. Tomeloze energie! En maar achter je aan waggelen. Soms struikel je bijna over haar heen, maar ze is te leuk. Ik zal morgen een nieuwe foto van haar plaatsen zodat jullie het verschil kunnen zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten