woensdag 12 augustus 2015

Engeltje op de schouders

Onze laatste uren op Costa Rica hebben we gebruikt om naar een shoppingmall te gaan.
We vlogen pas om 18.00 en hadden dus wat tijd over.
Eigenlijk wilde we de weg niet meer op. Het verkeer in San José is ronduit vreselijk.
Het verkeer op Curacao is al druk en onvoorspelbaar, maar San José wint het. Wat een gekkenhuis.
Gisteravond tijdens de rit naar het hotel kwamen we in de avondspits terecht.
Ik kan het iedereen afraden, echt niet goed voor je hart. We waren heel blij dat we zonder schade ons hotel bereikt hadden. Het krioelde van brommertjes, motoren en auto's. En dan reden er tussendoor ook nog veel politieauto's met zwaailampen aan. Geen idee waarom, het was eigenlijk op de natte autoruit in het avondschemer alleen maar hinderlijk.


Maar we moesten vandaag toch nog even de weg op. We hadden namelijk een afspraak met de eigenaar van één van de hotelletjes die we bezocht hebben.
Er was iets heel belangrijks blijven liggen en zij hadden ervoor gezorgd dat dit bij hun in San José gebracht was. De ontmoeting zou in de mall zijn, daar hadden we overdracht. 
De mall zelf was niet veel bijzonders. Wat leuke winkels betreft waren we snel klaar.
Na ons item in ontvangst genomen te hebben zijn we weer op weg naar het hotel gegaan.
En of we een engeltje op onze schouder hebben, ik weet het niet? Ik weet wel dat we ontzettend veel geluk gehad hebben.
Tijdens onze rit terug naar het hotel, dus eigenlijk de laatste meters in de huurauto gebeurde vlak voor ons een ernstig ongeval. Meerdere auto's en een vrachtauto waren hierbij betrokken. Om ons heen werd hard geremd. Bij menig auto kwam de rook van de banden door de abrupte stop. Wij zagen het gebeuren en konden gelukkig op tijd remmen en corrigeren. Hierdoor hadden wij geen schade.
Pfff, dat was echt niet leuk! We hadden één gelukje, we stonden bijna vooraan en konden er daardoor vrij snel langs.
We hadden daardoor eventjes de snelweg voor ons alleen. 


Het eerste wat we hierna gedaan hebben is de auto ingeleverd. Weg ermee. 
Daarna door naar het vliegveld. We waren er erg vroeg, maar hier kom ons niks meer gebeuren. Met wat winkeltjes en internet is wachten helemaal zo erg nog niet.
Onze vlucht naar Panama City duurde maar 50 minuutjes. We hadden alle ruimte. 
Maar één derde van de stoelen was gevuld waardoor we alle vier een eigen rij stoelen hadden. 


Zo veel ruimte hadden we nog niet eerder gehad. Dan is het jammer dat deze vlucht maar zo kort was. 
Bij vluchten naar Nederland overkomt ons dat nou nooit!
Nu een nachtje in een hotel in Panama City. Morgenvroeg vertrekken we weer verder richting Curacao.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten