Vanmorgen hebben we voor de laatste keer ontbeten bij ons bed en breakfast. Het was een uitstekende lokatie, fijne kamers en vriendelijke eigenaren. Qua comfort konden we hier nog wel even blijven, maar helaas zat dat er niet in.
We hebben afscheid genomen en zijn de reis naar San José gestart. De autorit ging voor een groot deel over de highway 2.
In Costa Rica zijn twee grote highways. Je raad het al, jawel nummer 1 en 2.
En denk nou niet dat dit vierbaanswegen zijn met glad zwart asvalt en keurige belijningen.
Nee hoor, het is vaak een éénbaans en heel soms tweebaansweg dwars door bergen en dorpen.
Om de tig meter moet je de snelheid weer inhouden doordat je langs een school rijdt. Dan mag je nog maar 25 kilometer. Dan mag je weer 80, dan weer 60 en dan weer 25. Het is net Nederland met al die verschillende snelheden. Alleen één groot verschil, niemand houdt zich hieraan en jakkert gewoon door. Snelheidscontrole of flitspalen heb ik hier nergens gezien.
Nou rij je hier niet snel te hard. Op onze route vandaag door de bergen hadden we regelmatig zwaar beladen vrachtwagens voor ons. Tijdens het stijgen konden ze amper de snelheid er in houden. Door de vele bochten is het onverantwoord om in te halen, dus sukkel je er maar lekker achteraan.
Het was erg slecht weer vandaag. Vrijwel de gehele rit hebben we regen gehad.
Maar ondanks dat blijft het land prachtig. We reden op 3300 meter hoogte dwars over een bergkam.
Prachtig! De temperatuur was daar gezakt naar 11 graden terwijl het in het dorp nog 25 graden was.
Het levensmotto van Costa Rica is Pura Vida wat letterlijk vertaald puur leven betekent.
De Costaricanen vertalen het meer als geniet van het leven, maar ik zie Costa Rica als puur leven.
Ik heb mogen ervaren hoe mooi en puur de inwoners zijn. Hoe trots ze op hun land zijn en daar ook graag over vertellen. Gelachen en genoten hebben we toen we zij ons niet begrepen en wij hun niet. Maar met veel geduld en een boel vriendelijkheid kwamen we er wel.
De enorm indrukwekkende natuur met zijn flora en fauna heeft bij mij de meeste indruk achtergelaten. Wat een rijkdom heeft dit land. Zo veel verschillende diersoorten die wij alleen maar kennen van plaatjes of dierentuinen. Hier zie je ze puur natuur, zoals het ook moet zijn.
De puurheid van het land is ook zo prachtig te vertalen naar wat men hier eet. Zo veel vers fruit wat rechtstreeks van de bomen wordt gehaald. Ananas zo zoet, bananen heerlijk zacht, mango's druipend van het sap. Alles is puur en vers.
Morgen zullen we echt afscheid nemen. Vandaag logeren we nog in een hotel vlakbij het vliegveld.
Morgen vliegen we van San José naar Panama city waar we ook zullen overnachten.
Dit is dus officieel onze laatste nacht voor nu in Costa Rica. Ooit zullen we hier weer zijn. Geen idee wanneer, maar dit land heeft mij nog in zijn greep. Pura vida, geniet van het leven. Dat is hier wat de mensen doen en wij meenemen in onze rugzak. Tot snel Costa Rica.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten