zaterdag 22 juli 2017

Vallen en opstaan

Langzaam komt de daar dan toch echt de dag dat Maud het eiland gaat verlaten.
Er is al van heel wat mensen afscheid genomen, maar echt als definitief afscheid voelt het voor haar nog niet. Nou komt dat natuurlijk doordat ze alleen weg gaat. Er wordt geen container ingepakt, geen tijdelijk verblijf en al die repat gerelateerde dingen meer. Plus dat Youri en ik meegaan en het voor ons een vakantie is. Voor Maud voelt het dan ook meer als vakantie. Alleen dan van blijvende aard.
Het valt voor mij niet mee om alles voor de vakantie los te laten. Tot de laatste dag zijn we aan het rennen voor de hondjes. We genieten zo lang mogelijk van de pups en brengen ze pas op het allerlaatste moment weg. Kunnen ze niet blijven dan? Nee, helaas. Erik blijft wel op het eiland, maar is gewoon aan het werk. Dat betekent voor de pups lange dagen in de kennel zitten. Is er namelijk niemand thuis, dan lopen de pups niet los. Ben veel te bang dat ze in het zwembad vallen. Drie weken doordeweeks urenlang in een kennel komt ze niet ten goede. Dan kunnen ze beter naar een foster verhuizen die wel thuis is. Ik ben nu wel heel hard aan het nadenken of ik mama hond met haar kroost mee laat gaan. De pups zijn zondag zeven weken oud. Eigenlijk is tot zeker 8 weken bij de moeder houden het beste.
Maar dan moet mama hond ook weer verhuizen naar een onbekende omgeving met andere honden.
Ze drinken nog wel bij mama en ze liggen graag bij haar. Alleen mama is echt nog steeds geen fan van mensen. Ze is wel happy hoor, maar je kunt haar niet aaien.


Ik heb de vraag aan de foster gesteld hoe ze er tegenover staat om mama erbij te nemen. Ik kan het wel bedenken, maar het moet de foster ook passen. Naar aanleiding van dat antwoord ga ik met anderen eens nadenken wat het beste is. Voor de pups, maar ook voor de mama.
Ondertussen leren de pups niet alleen veel van mama en elkaar, maar ook van de rest van de roedel.
Goofy en Alexa spelen regelmatig met ze. Zelfs Tommy doet mee.
En met oom Tico gaan ze op pad. De weide wereld in. Of weide tuin, ook goed.


Het is en blijft koddig om te zien. Af en toe rolt er nog eentje om die snel weer opstaat en verder rent.
Het opgroeien is met vallen en opstaan. Niet alleen in de mensenwereld, maar bij dieren net zo.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten