Sinds een week of twee woonde ze bij mij. In die tijd hebben we haar naar van alles meegenomen en laten meenemen. En dan is het nu klaar. Hier moet ze het mee doen. Dit is de basis die ik haar hebben kunnen meegeven. De rest zal ze gaan leren bij haar nieuwe baasje. Daar wordt met smacht op haar gewacht. Ze krijgt twee hondenvriendinnen, twee mensenkinderen om mee te spelen en een stel kippen om naar te kijken. En dat ze er alleen maar naar blijft kijken hoop ik dan maar. Kippen schijnen nogal een aantrekkingskracht op honden te hebben. Niet op mij, ik ben absoluut geen kippenfan.
Ik ben lange tijd in mijn jeugd vrijwilliger geweest op een kinderboerderij. Ik vond alles leuk. Varkens voeren, koeien melken, stallen uitmestten. Maar wat had ik het niet op kippen. Als ik het kippenhok moest doen werd ik gek van die opstuivende kippen. Zo onberekenbaar, brrr niks voor mij.
Of als je eieren moest rapen en ze zaten nog op het nest. Dan moest je onder de kip het ei vandaan halen. Ik ben menig keer gepikt in mijn hand. Nee hoor, de kippen liet ik mooi aan anderen over. Geiten zijn pas leuk, lekker eigenwijs net als ik.
Chloe was trouwens ook wel een tikkie eigenwijs. Een tante met een eigen willetje. Ze vond het maar wat prachtig om met de grote honden mee te doen. Ik had nog gedacht dat ze zich alleen zou voelen nadat zaterdag meneer groen vertrokken was. Nou, ik geloof dat ze er nog geen minuut treurig om was. Genoeg grote vrienden om mee te spelen.
Nu dus op reis. Mee in de bench van haar zusje die vandaag ook naar Nederland vertrok.
Dag Chloe. Als ik in Den Haag ben kom ik je opzoeken.
Na het weg brengen van Chloe ging ik weer als een speer naar huis. Youri had een afspraak bij de orthodontist. Het paste allemaal net. Gelukkig doen ze nooit zo moeilijk bij de ortho als je vijf minuten later komt binnen stuiven. Die ortho ritjes doen we inmiddels ook al een ruime twee jaar. Om de vier weken staan we er weer. Ik heb nog niks gehoord over een eind datum. Wat mij betreft mag die er wel eens aan gaan komen. Heb het wel weer gehad met de maandelijkse ritjes.
Aan het eind van de middag zijn Erik en ik nog even met de honden er op uit geweest.
Ze vinden dat zo fantastisch, je kunt ze niet blijer maken. Rover mocht ook mee en ik heb zelfs Desi haar gang laten gaan. Die hobbelt zonder riem met ons mee. Helemaal niet zoals we het willen natuurlijk, maar als ik met Luna en Tico weg ga probeert ze op allerlei manieren uit de tuin te komen. Ze moet en zal mee. Nou ja dan maar mee. En ze doet het goed hoor. Ze blijft keurig op een meter afstand bij ons. Soms rent ze even naar voren, maar de meeste tijd loopt ze naast Tico. Dat is haar steun en toeverlaat.
En zo was de dag al weer om. Na het koken en eten was het tijd voor was relaxen. Geen behendigheid meer, dat ligt in de vakantie stil. Eigenlijk best lekker hoor, geen geren op de maandagavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten