Vorig jaar rond kerst was het weer hopeloos wat betreft dumpingen. De éen na de andere hond werd gevonden en moest worden onder gebracht. Gedumpte honden hebben echt geen idee hoe ze op straat moeten overleven, kennen de gevaren van het verkeer niet en gaan op zoek naar mensen.
Al een paar dagen werd er toen een teefje gespot met dikke tepels. Ze zou pups moeten hebben, maar die had nog helemaal niemand gezien. De vraag was dan ook of ze misschien zonder pups op straat gezet was.
Omdat ze echt ontzettend mager was, erg graag bij de mensen kwam en uiteindelijk die pups niet gezien waren werd besloten een foster te zoeken voor deze hond.
Op dat moment hadden wij nog wel plek een plekje vrij voor éen hondje erbij.
Ze werd dus gebracht en had meteen onze harten gestolen. Wat een lieverd was het. Zo'n heel dankbaar hondje dat van gekkigheid niet weet hoe hard ze moest kwispelen om te laten zien hoe blij ze was.
Ze had al snel een heerlijk plekje bij ons op de porche gevonden en genoot van de aandacht.
Tot twee dagen later toch ineens vier pups uit de mondi kwamen zetten. Omdat die kans er al die tijd geweest was werd de dumpplek in de gaten gehouden. En met positief resultaat. Vier hongerige pups waren op zoek naar hun moeder. Maar wat nu? We hadden echt al met de mama hond een uitzondering gemaakt en konden er echt niet nog eens vier honden bij hebben.
Er werd een oproep op Facebook gedaan voor een andere foster en gevonden. De pups en mama hond werden daar herenigt en waren zeer blij elkaar weer te zien.
Dat was allemaal december 2015. Best lang geleden al, maar ze is nooit uit mijn gedachte geweest.
Als er een volwassen teefje ter adoptie gevraagd werd stelde ik regelmatig haar voor.
Één keer is ze op proef ergens geplaatst maar liep ze er weg. Al die tijd heeft ze dus bij haar foster gezeten. Daar had ze het prima, maar ze moest er weg. De foster gaat terug naar Nederland en zocht een plek voor haar. Ik wilde haar die plek graag geven. Ik gun haar een mooi leven zonder overhaaste beslissingen die misschien later in haar nadeel zouden kunnen zijn. We gaan rustig op zoek naar een huisje dat zomaar wel eens in Nederland zou kunnen staan.
Dus zo kwam ze weer hier.
En ze is nog steeds de schat zoals ik haar kende. Heel blij en knuffelig.
Ze heet ook Luna wat natuurlijk totaal niet handig is met onze Luna. We zoeken nu naar een naam die ook eindigt op een a om voor haar te kunnen gebruiken. Suggesties zijn van harte welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten