Dat is pas ver

Voor vandaag stond er een bezoek aan mijn zus in Limburg gepland. Vanaf Den Haag waar ik verblijf naar Limburg is 2,15 uur rijden.

Ik klaag wel eens als ik op Curacao van Jan Thiel naar Julianadorp moet rijden. Ik weet nu weer dat dit niks voorsteld. Van Den Haag naar Limburg, dat is pas ver!

Het bezoek aan mijn zus was erg gezellig. Maar ondertussen ben ik ook echt wel met mijn hoofd bij de hondjes.

Gisteren is natuurlijk Bailey vertrokken. Op diezelfde dag ging ook ukkie naar een andere foster.

Tenminste, dat was wel het idee. Deze foster heeft zelf één hond nadat de andere overleden was en dacht dat een fostermaatje wel gezellig zou zijn.

Omdat zij alle tijd had om ukkie te socialiseren en haar ook de extra dingen kon geven waar ik geen tijd of ruimte voor heb, zou ze gisteren verhuizen.

Maar het ging niet. Ukkie was helemaal in de stress. Ze snapte de trap naar beneden naar de tuin niet en durfde toen ze eenmaal beneden was niet meer naar boven.

Totale paniek voor ukkie. Even oppakken werkt ook niet, want ze rent nog steeds weg als je haar benaderd. Nou al die extra stress is wel het laatste wat we willen. Hebben we net twee stappen vooruit geboekt, gaan we er weer drie terug. Dus Ukkie is na een nachtje logeren weer terug bij het thuisfront.

Het was net als bij Renzo, de roedel vond het prima dat ze er weer was.

Afgelopen weekend was er behoudens de verjaardag van mijn vader nog meer leuk nieuws.

Er was door een dierenliefhebster een etentje georganiseerd. 

Deze mevrouw heeft enkele jaren op Curacao gewoond en weet hoe erg het er is. Ze woont nu weer in Nederland, maar wil nog steeds heel graag wat blijven doen. Dit jaar heeft ze voor de derde keer op rij  een etentje georganiseerd.

Mensen konden deelnemen aan een gezellige avond met uitgebreid diner en er was een loterij.

De prijzen van de loterij heeft ze weer van bedrijven gesponsord gekregen.

Vooraf was ik benaderd of ik namens de stichting iets kon schrijven en mezelf kon voorstellen.

Tuurlijk kan ik dat, ik schrijf wel vaker een stukje 😉.

Afgelopen vrijdag was het etentje en het was een groot succes. Na aftrek van kosten bleef er een geweldig bedrag over dat verdeeld werd onder vier stichtingen! Elke stichting ontvangt €337.

Wauw, wat een bedrag!

Dit is echt zo fijn als er even een buffertje is voor al het aankomende leed. Want dat we het nodig zullen hebben dat is wel zeker. We zijn nog lang niet uitgerescued.