vrijdag 16 september 2016

Een zooitje

Het rommelde al een paar dagen op het eiland.
Zoals ik vorige week al ergens een keer schreef was er onrust onder personeel van de isla, de olieraffinaderij.
Zij hadden samen met de vakbond bepaalde eisen neergelegd die maar niet gehoord werden.
Vorige week en begin deze week uitte zich dit in wat kleine demonstraties en stakingen.
Maar blijkbaar hielp dat niet genoeg. Dinsdagmiddag werd er voor vandaag een eilandbrede staking aangekondigd.
Tja, waar moet je dan aan denken en waar moet je rekening mee houden?
Uit een soort van solidariteit gingen er ineens nog 23 vakbonden meedoen met de staking waardoor het vandaag echt een zooitje werd.
Zo kwam 400 man personeel van Aqualectra niet opdagen wat grote problemen gaf in de electra voorziening. Om 7.00 uur vanmorgen ging bij ons de electra eraf. En niet alleen bij ons, bijna het hele eiland had op een paar wijken na geen stroom meer.
Niemand wist hoe lang het zou gaan duren wat natuurlijk heel vervelend is. Je kunt geen fan aanzetten om wat af te koelen en met lede ogen kijk je toe hoe de producten in de koelkast en vriezer warmer en warmer worden.
Om dat wat te vertragen ben ik een zak ijsblokjes gaan halen in de supermarkt. Onze supermarkt was wel open, maar er waren ook heel veel winkels gesloten. Alleen de winkels met aggregaat konden open. Op de weg was het uitkijken geblazen omdat vrijwel nergens de verkeerslichten het deden.
In de supermarkt was het lekker, daar stond de airco lekker aan.
Ik was niet de enige die een zak ijs wilde om te redden wat er te redden viel. De kast was goed leeg en dat is hij normaal niet.


We hebben thuis de ijsblokjes verdeeld over plastic bakjes en verdeeld over de koelkast en de vriezer in de hoop dat alles nog wat langer koud zou blijven.


Onder tussen werd het later en later en hadden we nog steeds geen stroom.
Wel gas gelukkig. Een kopje koffie heb ik dus gezet met een pannetje gekookt water.


Na het surfen van Maud ben ik snel eten gaan koken. Dit wilde ik graag nog even in het licht doen.
Ik vind kaarsjes erg romantisch, maar niet handig met koken.
Om 18.45 hoorde we via de telefoon van Erik die een internet bundel heeft en hierdoor het nieuws kon volgen dat de overheid geld beschikbaar had gesteld voor de stakers. De betekende dat de eis ingewilligd was en de staking voorbij. Wijk voor wijk zou weer voorzien gaan worden van stroom.
Om 20.30 was dan eindelijk ons wijk aan de beurt. O wat kan je daar blij mee zijn.
Het licht kan weer aan, maar vooral de airco kan draaien. We hadden al noodscenarios bedacht wat we zouden doen als er vannacht nog steeds geen stroom was.
Gelukkig was dat allemaal niet nodig.
Ik heb het moment van stroom krijgen niet meegekregen. Ik was met een grote groep dames in de bioscoop. Heerlijk in de airco trouwens. 
En nu vanavond na de film kan ik eindelijk lezen hoe het met Layka is gegaan en hoe de ontmoeting met Boris was. Hehe, ik heb er wel heel lang op moeten wachten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten