Laat maar, ik weet zelf wel dat we goed doen en dat wat de media schrijft in dit geval klopt.
Het was echt niet mijn bedoeling om een lijn op te zetten om honden van Nederland naar Curacao te laten overbrengen, maar meer voor mijzelf als controle dat ik geen Nederlandse honden onnodig lang in een hok laat zitten omdat ik honden invoer. Een uitgebreide naslag op de website van het asiel laat zien dat vrijwel alle honden een 'probleem' hebben. Ze kunnen niet alleen zijn, niet los vanwege conflicten met andere honden, niet met kinderen, niet met katten en ga zo nog maar even door.
Jammer, want ik gun elke hond van welk ras dan ook een gouden mand. Als deze honden in hun prille jeugd de juiste begeleiding hadden gehad waren er waarschijnlijk minder problemen ontstaan en zaten zij nu niet in het asiel. Maar ja, dat is een probleem van hier en niet mijn probleem. Ik richt mij op de Curaçaose hond die het een stuk zwaarder heeft dan de honden in Nederland.
Vanmiddag ben ik iets heel anders gaan doen. Ik ben gaan fietsen. Voor de volgers in Nederland is dat niets bijzonders, maar voor iedereen buiten Nederland denk ik wel. Het is op Curacao helemaal niet gewoon om even de fiets te pakken en een boodschap te gaan doen. Het hele land is daar niet op ingericht. We hebben zeer weinig fietspaden en ik heb nog nooit een fietsenrek gezien bij een winkel.
Voor mij was het 2,5 jaar geleden dat ik voor het laatst gefietst heb.
Mijn fiets staat al sinds onze emigratie bij mijn schoonmoeder. Vandaag heb ik de fiets van stal gehaald en een ritje gemaakt.
Het was heerlijk. Nu heb ik ook zeer veel mazzel met het weer. Zelf ik die het in Nederland snel koud heeft kon hier zonder jas fietsen.
Als je zo dan weer door parken en langs water fietst zie ik ook wel weer voordelen van wonen in Nederland.
Het lijkt mij heerlijk om over een aantal jaar weer urenlang met de honden te kunnen lopen. Dat mis ik nu wel. De plekken zijn er wel, maar het is er voor dit soort activiteiten veel te warm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten