De kunst om zo snel mogelijk van een jetlag af te zijn is door je aan te passen aan de tijdzone waarin je verkeerd. Dat betekende gisteren zo lang mogelijk opblijven ook al was het voor je gevoel al ver middennacht. Als je te vroeg naar bed gaat wordt je midden in de nacht wakker en kan je niet meer slapen. Maar 22.00 uur was een mooie tijd waarbij ik heb kunnen slapen tot vanmorgen 8.30 uur.
Vandaag zou ik de magere hond ophalen die op een resort kwam waar ze eigenlijk niet mocht komen.
Na contact te hebben gehad met de melder bleek helaas dat de hond al een aantal dagen niet meer geweest is. Nou heb ik nog getwijfeld om in de auto te springen en te gaan zoeken, maar waar zoek je? Tevens is het ook helemaal niet bij mij in de buurt.
Ik heb het anders opgelost. Er staat nu een oproep op een dierenvrienden pagina op Facebook met de vraag op te letten of deze hond gezien wordt. Ik hoop het. Zodra ik weet waar ze zich ophoudt ga ik die kant uit.
Tijdens mijn verblijf in Nederland werd ik nog verrast met een pakketje. Het stond klaar en was voor mij. Of eigenlijk ook niet, het was voor de honden.
Na mijn verhaal over Floppy die bijna gestikt was tijdens het spelen met Layka was er een bloglezer die graag wat wilde doen. Ze heeft voor alle honden een nieuwe leren halsband gekocht plus nog wat reserve.
En daarbij zaten er als kado ook nog een paar flostouwen bij. Helemaal fijn. Nu kunnen ze met hun nieuwe halsband zonder gevaar samen met het flostouw spelen.
Een nieuwe halsband voor Floppy.
Een nieuwe voor Renzo.
Allemaal zijn ze nu voorzien van een nieuwe zwarte halsband. Ook Layka. Alleen is dat bijna niet zichtbaar. Die is zo zwart dat het zwart van de halsband tegen elkaar weg valt. Maar ze heeft hem wel!
Renzo is nog steeds wat ontdaan van mijn afwezigheid de afgelopen week.
Vanmiddag ging ik even naar de supermarkt en heeft hij volgens Erik de hele tijd voor de poortdeur gezeten. Hij was ontzettend blij dat ik er weer was. Hij moet nog even het verschil leren van weg gaan met een koffer en weg gaan met een boodschappentas.
Vanavond toen we zittend op de bank een bakkie koffie dronken kroop hij helemaal in mij. Hij kan niet zonder mij. En ik misschien stiekem ook wel niet zonder hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten