Kijken of de vlucht op tijd is geland en hoe de kennismaking is gegaan.
Altijd zo leuk om die filmpjes en foto's dan te zien. Die verbaasde koppies van de hondjes die geen idee hebben waar ze terecht zijn gekomen en daaromheen blije koppies van de mensen die vaak weken hebben moeten wachten.
Lola heeft het goed gedaan! Lola gaat Luna heten. Als ik weet hoe een hond gaat heten, dan gebruik ik ook vast die naam. Kan de hond vast wennen. Maar bij Luna is dat natuurlijk niet zo handig.
Daar heb ik al een exemplaar van rondlopen, dat geeft verwarring. Maar ach, Luna Lola, het scheelt niet zo veel. Ik denk dat het wel goed komt.
Op weg naar haar huisje heeft ze niet eens gespuugd. Ik had haar nieuwe baasje nog wel zo ingelicht en gewaarschuwd. Zal het dan toch echt aan mijn rijstyle liggen? Of nee natuurlijk niet, het ligt nooit aan mij. Het ligt aan de weg.
Hier wordt Lola voor de eerste keer uitgelaten. Garfield de poes loopt het rondje gezellig mee.
Maakt Lola niks uit. Die weet dat katten de baas zijn.
Nu Mexxie en Lola naar hun forever home zijn geeft dat weer wat ruimte. Eigenlijk is die ingenomen door Chocolat en haar vriendje, maar beide hondjes zijn al geadopteerd en voor beiden is het al duidelijk dat ze naar Nederland gaan. Dat is een kwestie van een paar weken en dan gaan ze.Gisteren stond er een oproep op Facebook. Schrijnend geval op straat. Vel over been, schurft enzovoort. Het complete plaatje ellende. Alles en iedereen zit vol. Mensen die het gemeld hadden wilde zo graag iets voor de hond doen, maar wat kan je doen als hij niet van straat kan.
Gisteravond leek het erop dat er een plekje was. Iedereen blij. Maar te vroeg gejuicht, de plek was ongeschikt en ging niet door. Nu was er helemaal een probleem. Mijn achterbuurvrouw reed met de hond rond in haar auto waar niemand plek voor had.
Ik had dat gisteren niet geweten anders had ik haar wel direct gebeld, maar vanaf zaterdag verblijft hij bij mij. Hij mag nu even bijkomen in een tuin van ik geloof een leegstaand huis waar hij gevoerd wordt en gestart kan worden met de medicatie. Ook kan hij hier even bijkomen van alle stress van het bezoeken van de dierenarts en het halve eiland rondrijden. Daarna is hij hier van harte welkom.
Kereltje heet hij. Nou een mooi kereltje gaat het zeker worden. Daar gaan we voor zorgen.
Voor mezelf heb ik vanavond ook even gezorgd. Soms doen we ook wel eens iets wat niets te maken heeft met hondjes.
Vanavond ben ik met een aantal vrouwen van collega's uit eten geweest.
Op Curacao is het deze week restaurantweek. Dat houdt in dat je bij heel veel restaurants een driegangenmenu kunt krijgen voor 55 gulden (€27,50). Ook normaal dure en exclusieve restaurants doen mee. De kans dus om eens ergens te eten waar je normaal niet komt.
En helemaal leuk is dat dan om dit lekker met een groep dames te doen die elkaar genoeg te vertellen hebben. Zo veel zelfs dat dit blog nu midden in de nacht pas klaar is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten