zaterdag 18 juni 2016

Afscheid

Het was voor ons vandaag een heftige dag.
Vanmorgen met het opstaan bleek dat Storm niet uit zijn mand kon komen.
Met hulp was hij door Youri naar onze slaapkamer gebracht waar hij is gaan liggen.
Omdat hij airco echt heerlijk vindt laten we hem altijd vertoeven in de ruimtes waar het langst de airo aanstaat. Vandaag was dat bij ons. 
In de loop van de morgen zagen we dat Storm enorm aan het kwijlen was. Ook was hij nog steeds niet in de benen gekomen. Erik heeft hem toen omhoog geholpen om te zien of dat hielp, maar dat was het niet. Zijn achterpoten wilden niet meer. Hij zakte er gewoon doorheen. Ook zagen we dat éen van zijn achterpoten vol vocht zat. Dit was geen artrose. Dit was iets progressiefs wat waarschijnlijk al lange tijd sluimerden.
Het kwijlen was van de pijn. Zelf omhoog komen om te eten ging niet meer. Ook de pijnstillers konden hem niet helpen.
Dit kon zo niet. We hadden geen keuze meer om te wachten op foto's. We konden hem absoluut niet onnodig langer laten lijden. Het was voor ons helder dat hij op was.


Het heeft zo moeten zijn dat zijn toestand verslechterde nadat Erik thuis was gekomen. Het voelt alsof hij daarop heeft gewacht. 
In overleg met de dierenarts hebben we besloten om hem te laten gaan. Een intens moeilijk besluit, maar o zo eerlijk naar de hond. Als leven een lijden wordt moeten wij boven onze eigen emotie staan en het dier uit zijn lijden verlossen. 
Pieter is bij ons thuis geweest. Erg fijn. Nu hoefde we Storm niet onnodig pijn te doen met optillen en vervoeren. 
De andere honden voelden aan dat er wat gaande was. Het was bijzonder om te zien hoe ze reageerden. Goofy, het logeerhondje en maatje van Chocolate was zeer begaan. Hij heeft naast ons gezeten bij het inslapen. Zo bijzonder. 


Ook de andere waren in de buurt.


Toen Pieter vertrokken was kwamen de honden uit zich zelf kijken en afscheid nemen.



Een laatste lik van Tico. Nu kon hij mee. 
We hadden contact gezocht met de persoon die hier op het eiland crematies van huisdieren doet. 
Gelukkig konden we direct bij hem terecht. Je moet er niet aan denken dat deze man niet thuis is of niet kan. Waar laat ik Storm dan? In dit klimaat moet je snel handelen.
We hebben zelf kunnen helpen met het maken van een brandstapel. 


Deze man wist precies wat hij deed. Het was een waardig afscheid. 


Morgen kunnen we z'n as ophalen wat we dan op een plek kunnen uitstrooien waar Storm graag kwam.
De plek waar Storm graag was is eigenlijk hier in zijn algemeenheid op het eiland. Hij heeft de 2,5 jaar dat we hier nu wonen echt genoten. We hebben hem zien opbloeien en genieten. 
Van Nederlandse hond die veel in de mand lag werd het een erfhond die op leguanen joeg en plezier had. Samen met Tico maakte hij 's morgens vele rondjes door de tuin op jacht naar hagedissen en leguanen. Het is mooi dat we hem deze tijd hebben kunnen geven. 
10 jaar is hij geworden. Nooit genoeg natuurlijk, maar langer kon echt niet meer.
Storm heel veel plezier in de hondenhemel en doe Astra en Timber de groeten namens ons.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten