Chocolat is flink in haar nek gebeten en bleek een gat in haar luchtpijp te hebben. Dit kleine vechtertje heeft hier twee dagen mee gelopen, gewoon gegeten en gedronken en zelfs wat gespeeld.
Ongelofelijk eigenlijk. Omdat ze valse lucht aanzuigt was het wel noodzaak er wat aan te doen.
Dus 8.00 uur was ik paraat met een nuchtere Chocolat.
Normaal haal ik altijd tussen 12.00 en 12.30 geopereerde dieren op. Beetje de afspraak dat dit de ophaaltijd is. Ik had wel eerst van te voren gebeld. Was benieuwd hoe het was gegaan en of ik haar al wel kon halen. Geen gehoor. Dan maar gewoon rijden.
Maar eenmaal daar bleek dat ze nog op de tafel lag. Het was een gecompliceerde operatie waarbij ook niet met zekerheid gezegd kon worden of het euvel nu volledig verholpen was. Er kon namelijk nog een gat aan de achterkant van de luchtpijp zitten en daar kon de dierenarts niet bij.
Ik kon haar uiteraard nog niet meenemen, ze was nog niet eens wakker. Dan maar weer naar huis.
Daar heb ik Youri geholpen met zijn werkstuk en daarna alles in orde gebracht voor de lange reis van Lola. Lola is een gelukkig hondje. Zij heeft een fantastisch gouden mandje in Nederland gevonden en vandaag was het eindelijk zo ver. In Nederland werd er al weken naar uitgekeken en ook door mij werd er naar toe geleefd. Ik was langzaam al aan het afscheid nemen. Laatste keer naar de dierenarts, laatste keer aan de riem lopen, laatste keer voeren vanmorgen. Je bent er echt mee bezig.
En dan dat verdomde afscheid weer.
Het went nooit. Ook niet als ik weet dat ze het geweldig gaat krijgen.
Maar zonder afscheid nemen geen plek voor nieuwe hondjes, dus slaan we ons er maar weer doorheen. Het ga je goed little Lola, er wordt met smart op je gewacht.
Na het afscheid als een speer weer naar huis. Even snel eten en daarna richting tennis.
Mijn les is verplaatst naar 18.30. Een veel fijner tijdstip doordat de zon niet meer zo op je staat te branden.
Na tennis ben ik weer doorgereden naar de dierenarts. Daar zat Chocolat keurig te wachten in haar bench. De ademruis is helaas niet helemaal verdwenen. De eventuele andere gaatjes hopen we dat die vanzelf dicht gaan. En anders gaan we proberen of er een operatie in Nederland mogelijk is.
Hier zijn toch de materialen en de kennis niet voldoende aanwezig. In Nederland zijn zelfs specialistische klinieken voor huisdieren, hier hebben we maar twee röngtenapparaten op het eiland. Heeft je hond een gebroken poot dan moet je een afspraak maken voor een foto. Of gewoon gipsen zonder foto. Hier is alles wat spartaanser.
De kleine Chocolat is een vechtertje. Ze heeft alweer gegeten en gedronken. Ze kwispelt en komt bij je voor aandacht. Wat zou het toch fantastisch zijn als ze er helemaal boven op komt.
We gaan heel hard duimen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten