De vorige ingreep was 100% meegevallen dus keek ze niet erg tegen deze keer op.
Helaas was het toch pijnlijker dan gedacht. De verdovingsprik deed goed zeer en ook na de ingreep was de pijn al snel voelbaar. Het was wel goed dat de ingreep gedaan werd. Er kwam een stuk nagel tevoorschijn van 1,5 centimeter die in de teen was gegroeid.
Na de ingreep is het meteen betalen. Zoals dat op z'n Curacaos gaat kan dat alleen cash en hebben ze geen pinautomaat. Gelukkig wist ik dat nog van de vorige keer.
Je krijgt een keurig handgeschreven bon met stempel en daarop het bedrag. De kosten voor dit evenement? 282 gulden en dus omgerekend €141. Ik gaf 300 gulden. U heeft het niet gepast? Eh nee, ik ken hier niet de tarieven uit mijn hoofd zodat ik thuis de guldens vast uittel. Misschien is een pinautomaat wat of zeg ik nu iets heel geks?
Na het betalen als Max Verstappen naar huis gescheurd, want het pootje moest hoog en de preventieve pijnstilling lag ook al klaar.
Maar het is maar weer gedaan. Hopelijk hoeft het nooit meer.
Eind van de middag had Youri tennis en daarna zouden we snel eten. Ik had een info avond van de ouderraad van school. Ik vind dat als je commentaar over school hebt je ook naar dit soort avonden moet gaan. Alleen van achter de computer brieven schrijven werkt niet. Als het even kan moet je dan ook als die mogelijkheid zich voor doet je gezicht laten zien.
Zo gezegd zo gedaan. Ik zou precies genoeg tijd hebben om een normale maaltijd te koken.
Helaas zat het niet mee. Het begon er al mee dat het bamigroenten pakket zuur rook. Dat kon zo de container in. Op naar de centrum voor een nieuwe. Water gekookt voor de bami en de bami erin gelegd. Zie ik met het roeren van die vieze kevertjes erin drijven. Dat was nog niet alles. Ik viste er een paar kevertjes uit en had toen ook een wormpje op mijn lepel liggen.
Gatver. Nou was ik er klaar mee.
Op één of andere manier was deze bami niet voor nu gepland, alles zat tegen. Dan maar geen bami maar ook geen info avond. Ik had geen tijd meer op opnieuw naar de supermarkt te gaan voor een nieuw pak mie. Ik moest helaas de kinderen dit 'slechte' nieuws vertellen. En ook dat we dus maar even wat gingen halen. Heel erg vonden ze het, echt heel erg.
Als wij weg zijn laten we alle honden altijd buiten. Die kunnen dan binnen niks slopen en nog belangrijker buiten lekker spelen.
Ook Renzo rent al rondjes mee. Hij probeert echt aansluiting te vinden bij de grote en heeft al wat rondjes met Floppy gerend. Super leuk om te zien. Hij geniet echt. Morgen probeer ik weer een foto van zijn koppie te maken. Dat staat alweer zoveel blijer.
Na al dat spelen en rennen ben je moe. Midden in de keuken kan je niet meer. Hoe fijn is het dan dat je op je vriendje mag uitrusten!
Echte vriendschap laat dat toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten