Een lege koffer

Daar sta je dan, aangekomen bij het volgende station.

Je hebt geen bagage bij je, die had je ook niet meegekregen.

Je kan ons niet vertellen waar je reis ooit begonnen is. Was je in huis genomen als schattig pupje? Gekregen van familie die weer eens het zoveelste nest had rondlopen?

Of was je gekozen als waakhond en zat je misschien aan een ketting?

In ieder geval was er een rede dat je niet meer welkom was. Misschien was het de schurft die door veel mensen als heel vies gezien wordt? Of was je te veel en konden ze niet meer voor je zorgen?

Jij kan het ons niet vertellen. Je werd met je lege koffer op straat gezet.

Een koffer zonder voeding, zonder de o zo nodige medicijnen en een koffer zonder liefde.

Daar sta je dan. Te wachten bij het eerste station op wat komen gaat.

Het duurt even voordat je opvalt. Je bent inmiddels erg mager en kan bijna niet meer op je benen staan van vermoeidheid. Al vele mensen zijn je gepasseerd zonder op of om te kijken. Ze zien niet dat je koffer leeg is en dat je hulp nodig hebt. 

Tot dinsdag. Eindelijk was er iemand die naar je keek. En jij keek terug. Je liet zien dat je honger had en dat je huid zo'n zeer deed, maar dat je echt nog wel heel lief was. 

Gelukkig zag deze vrouw jouw lege koffer en jouw lege blik. Ondanks dat ze niet veel mogelijkheden had is ze hulp gaan vragen. En die kwam. Je werd naar de dierenarts gebracht die je medicijnen heeft voorgeschreven. Daarna mocht je naar het volgende station, een hok in een tuin.

Je vond het goed. Je was uitgeput en kon niet meer. In dit hok kon je bijkomen van de lange reis op straat. Je kreeg meerdere keren je bakje voer en genoot van de aandacht. Hoe lang geleden is je laatste aai geweest? Hoe lang was je koffer leeg? Je kunt het ons niet vertellen, maar wij kunnen je vertellen dat je nooit meer met een lege koffer op reis gestuurd gaat worden!

Je hebt vandaag een korte reis gemaakt naar je één na laatste station. Hier mag je rustig bijkomen van je reis. Maakt niet uit hoe lang dit duurt. En daarna nog één laatste rit, naar een liefdevol forever home.

En natuurlijk zal ik je dan niet op reis sturen met een lege koffer. Nooit zal jij meer aan je lot over gelaten worden! Dat beloof ik je.