dinsdag 21 juni 2016

Toch hulp

Vanmorgen heeft Maud zich weer voorbereid op haar vertrek naar Bonaire.
Koffer pakken, checken of alles mee is, dan nog even lunchen en toen kon ze gaan.
Op naar de laatste twee schriftelijke examens. Geschiedenis en aardrijkskunde staan nog op het programma. Op het moment dat Maud deze zal maken doen er in Nederland ook kinderen mee.
Voor hun is het een herexamen, voor Maud dus nog onderdeel van het eerste schriftelijk examen.
Al die tijd horen we niks over de vakken die al gedaan zijn. Je hebt wel een vermoeden of je ze goed of niet goed hebt gemaakt, maar het cijfer krijg je pas te horen op de allerlaatste dag van het mondeling. Je hoort dan pas of je geslaagd bent. Nog even doorbijten dus.


Gisteravond kreeg ik een verzoek om hulp. Er zou een hond vastgehouden worden in een kleine kooi.
Dit was omdat hij huidproblemen had en dat is vies. Ook was er sprake van dat de hond mogelijk brandwonden had door verkeerd gebruik van gif tegen karpatten.
Gisteravond kon ik niet veel meer betekenen, maar voor vanmiddag had ik een afspraak voor hem bij de dierenarts gemaakt.
Bij aankomst werd de hond inderdaad uit een kleine kooi gehaald. Ondanks zijn wonden was het een vrolijk en lief hondje dat meteen aandacht zocht.
Hij is nog jong, zo rond een maand of 6 en zal best al een lange tijd huidproblemen hebben gehad. 
Dat betekent misschien al een groot deel van zijn leven pijn en jeuk. Je moet er toch niet aan denken.


We hebben hem bij de dierenarts maar vast van zijn karpatten afgeholpen. Met een tablet, maar ook door ze direct te plukken. Hoe eerder die vieze beestjes weg zijn hoe beter.
In eerste instantie was de bedoeling om de hond te laten zien door een dierenarts en hem daarna terug te brengen. We zitten vol, gaan op vakantie enzovoort enzovoort. Maar dit arme diertje kon niet terug. De vraag was dat als ik hem terug zette wat er zou gebeuren. Hij moet dagelijks medicatie hebben. Zouden ze hem die wel geven? De eigenaar wilde de hond ook niet terug hoor. Ja pas als zijn huid weer in orde was. Ik ben toch maar een belronde gaan houden. Kunnen we misschien toch iets betekenen of moest hij echt terug?
Terwijl ik rond belde was het hondje in slaap gevallen. Valt allemaal niet mee wat je zo allemaal mee maakt.


We hebben het gelukkig op kunnen lossen. Éen van onze adoptanten van een Rescue Paws hondje wil graag helpen. Ze gaat wel eerst nog op vakantie, maar wil daarna graag dit hondje opnemen.
Tot dat ze terug is van vakantie hebben we ook een oplossing gevonden.
Fijn, top! Dit hondje gaat nu ECHT geholpen worden.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten